 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1982/1358
K: 1982/1748
T: 15.03.1982
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1) Davacı, davalıyı noterlikçe düzenlenen vekaletname ile vekil atadığını ve taşınmazı tapuda sattığını, ne var ki, satış parasının kendisine verilmediğini ileri sürerek 110.400 liranın ödetilmesi için istemde bulunmuştur. Davalı, sava karşı koymuş ve davanın reddini dilemiştir. Mahkemece satış parasının kendisine ödenmediği yönünden tanık yükünün davacıya düştüğünden sözedilip davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı yanca temyiz edilmiştir.
2) Dava, vekil olan davalının taşınmaz satış parası 110.400 lirayı ödememesi nedeniyle davalıdan alınması istemine ilişkindir. Dosya içeriğine, Ilgın Tapu Sicil Muhafızlığının 21.1.1982 gün ve 40 sayılı yazısı ve eklerine göre, davacının davalıya taşınmaz satımı için vekil olarak atadığı, tapuda davalı tarafından davacının vekili niteliği ile satış yapılıp 110.400 liranın alındığı açıklık ve seçiklikle saptanmıştır.
Vekilin, vekillik verene hesap verme durumunda olduğu, BK. md. 392 ile düzene konmuştur. Anılan bu yasa hükmü uyarınca; vekil, vekillik verenin istemi üzerine, gördüğü işin hesabını vermek ve vekillik nedeniyle, her ne ad altında olursa olsun, almış olduğu nesneyi vekillik verene ödemekle yükümlüdür. Vekil, kendinde alıkoyduğu paranın faizini de ödemek zorundadır. Şu durum karşısında, satış parası 110.400 lirayı davacıya ödediğini tanıt yükünü davalı taşır (MK. md. 6).
Öyleyse, yerel mahkemece satış parasının kendisine ödenmediği yönünden tanıt yükünün davacıya düştüğünden sözedilip davanın reddine karar verilmesinin yasal dayanağı yoktur. Burada yapılacak iş şudur; Satış parası 110.400 lirayı davacı vekillik verene ödediğine ilişkin tanıt yükünün davalıya düştüğü gözetilerek uyuşmazlık buna göre çözüme bağlamaktır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 15.3.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.