 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1982/2952
K: 1982/3061
T: 24.06.1982
DAVA : .....Çapa vs. ile (Ç.) Gıda San. A.Ş. arasında çıkan davadan dolayı (İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce verilen 21.10.1982 gün ve 494/497 sayılı hükmü bozan dairenin 26.2.1982 gün ve 757/770 sayılı ilamı aleyhinde davalı avukatı tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi için verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacılar vekilinin, vekil edenlerinin de % 30 pay sahibi bulundukları davalı şirketin 12.5.1980 günlü genel kurulunda özel denetçi atanması istemlerinin reddedildiğini bildirerek, TTK.nun 348. maddesi uyarınca mahkemece özel denetçi atanması istemiyle İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'ne açtığı davanın, derdestlik nedeniyle reddine ilişkin olarak verilen hüküm, davacı ... Çapa vekilinin temyizi üzerine, dairemizin 26.2.1982 gün ve 1982/757-770 sayılı kararıyla ve "derdestlik itirazının kabul edilebilmesi için her iki davanın tarafları ve konusunun aynı olması lazımdır. İşbu davanın konusu TTK.nun 348. maddesine dayanan özel denetçi tayini olup 3. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 1980/474 sayılı dosyasında ise 13.5.1980 günlü genel kurul toplantısında alınan kararların iptali TTK.'nun 381. maddesi hükmüne göre istenmiştir. Davacılar arasında konu birliği yoktur. Genel kurul kararı mahkemece iptal edilse dahi bu durum kendiliğinden özel denetçi tayinini gerektirmez. Yine de mahkemeye başvurulması lazımdır. Esasen özel denetçi tayini konusunda mahkemeye başvurabilmek için genel kurulca bu isteğin reddedilmiş olması gerekir. Diğer yandan 1980/474 sayılı dosyadaki dava dilekçesi incelendikten davacıların TTK.nun 348. maddesi gereğince özel denetçi seçimi için mahkemeye başvuru haklarını saklı tuttukları gözlenmektedir (dava dilekçesi Sh. 3. bent 7/a2). Bu nedenlerle mahkemece işin esasına geçilerek hüküm tesisi gerekirken derdestliğe dayanılarak davanın reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir." gerekçesiyle bozulmuştur. Davalı şirket vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere ve TTK.nun 348/2. maddesi hükmü gereğince özel denetçi seçimi için, önce genel kurula başvurma ve isteğin genel kurulca reddi koşulunun gerçekleşmiş olması lazım gelmesine; ortada redde ilişkin bir genel kurul kararı mevcut olmadıkça özel denetçi seçimi için mahkemeye başvurulamayacağına, bu hususun madde hükmünden açıkça anlaşılmasına; bu durumda TTK.nun 381. maddesine dayanılarak özel denetçi seçimi isteminin reddine ilişkin genel kurul kararının iptali yoluna gidilmiyeceğinin kabulü gerekmesine, aksi halde yani, bu konudaki genel kurul kararının iptal edilmesi halinde, özel denetçi seçimi için mahkemeye başvurma koşulu olan redde ilişkin genel kurul kararının varlığının ortadan kalkacağına ve bu koşulun yokluğu halinde mahkemeden özel denetçi tayini isteminin de reddi gerekeceğine, kanun koyucunun bu çelişkiyi önlemek amacıyla TTK.nun 348. maddeyi düzenliyerek, istemin reddi halinde iptal yoluna gidilmeyip, özel denetçi seçiminin mahkeme kanalıyla sağlanması hükmünü getirmiş olmasına göre davalı şirket vekilinin HUMK.'nun 440. maddesinden sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı karar düzeltme isteğinin HUMK'nun 442. maddesi gereğince (REDDİNE),24.6.1982 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.