 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1982/2174
K: 1982/2116
T: 04.05.1982
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 12.2.1982 tarih ve 266-52 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin otomobilini ve ayrıca otomobildeki radyo, teyp ve eklentilerini davalı şirkete sigorta ettirdiğini, radyo, teyp ve eklentilerdinin çalındığını, davalı şirketin bedeli ödemeye yanaşmadığını, öne sürerek 100.000 lira sigorta tazminatının faiziyle birlikte davalı şirketten tahsilini talep v dva etmiştir.
Davalı vekili, savunmasında, sigorta umumi şartnamesinin 1/d maddesine göre, istenen tazminatın, ancak, otomobilin çalınması halinde ödenebileceğini, oysa, otomobil çalınmadan içerisindeki radyo, teyp ve eklentilerinin çalınmış olduğunu, elirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delil ve belgelere, davacının emniyete yaptığı müracaat üzerine düzenlenen 8.3.1981 tarihli zabıt varakasına, 113.1981 tarihli tutanak ve tanık beyanlarına göre otomobilin, bırakıldığı yerden, 10-15 metre ileriye götürülmesinin çalınma olarak tavsif edilemeyeceği, hırsızlığın tekevvün edebilmesi için otomobilin emniyet sahası dışına çıkarılması, gerektiğinden bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle uul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 500 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsumu ile davacıdan alınmasına, 4.5.1982 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Sigorta poliçesi, tarafların hak ve borçlarını gösteren bir belgedir (TTK. md. 1265). Taraflar arasında düzenlenmiş bulunan poliçe, 27.11.1980 günlü olup davacıya ait 34 DE 054 plaka numaralı 1980 model BMW marka araca ilişkin bir kasko sigorta poliçesidir. Bu poliçenin (Genel Şartlarının) 1/d maddesine göre sigort şirketinin araçtaki teferruattan sorumlu olabilmesi, bu teferruatın araçla birlikte çalınmasına bağlıdır. Ancak bu kural, teferruatın sigorta bedeli belirtilip ayrıca sigorta edilmemesi halinde uygulanabiir. diğer bir deyimle, dava konusu radyo-teyp, ses yükselticisi ve hoparlörler gibi teferruat, araba ile birlikte çalındığı takdirde, poliçe genel şartlarının 1/d maddesi hükmü gereğince, sigorta teminatına dahildir. Davalı sigorta şirketi de bu madde hükmüne dayanarak savunmasını yapmış ve mahkeme de,aracın çalınmadığından bahisle ve aynı madde hükmü gereğince, davayı reddetmiştir. Oysa, isgorta poliçesi ve teklifname incelendikte, davacının radyo-teyp ve ses yükselticisinin, kasko sigorta primi dışında, ayrıca ve 1200 lira prim ödemek suretiyle sigorta ettirdiği anlaşılmaktadır. Bu halde,radyo-teyp ve ses yükseltici, aracın kasko sigortasından bağımsız olarak, ayrıca sigortalanmıştır. Bunların ayrı bir poliçe ile sigortalanması ile koska poliçe üzerine kaydedilmiş olması, bir fark doğurmaz ve kasko sigorta üzerinde belirtilmiş olması, aracın sigortasının genel şadrtlarına tabi olmasını gerektirmez. Zira, işbu teferruat, bağımsız sigorta ettirilmemiş olsa idi dahi, o poliçe genel şartlarının 1/d maddesi gereğince, araçla birlikte çalınması halinde, esasen, sigorta teminatı içinde olacaktı. O halde, ayrıca sigorta ettirilmesi ve prim ödenmesinin bir anlamı olması gerekir ki, o da, aracın akibetine bağlı olmaksızın, radyo-teyp vs.nin müstakillen sigorta edilmiş olmasıdır. bu durumda da, ister araçla birlikte, isterse arç yerinden kımıldatılmadan, sadece bunların çalınması halinde, sigorta şirketi bunların bedelini tazmin etmekle mükelleftir.
Bu nedenlerle mahkeme kararının bozulması, greektiği kanaatiyle çoğunluk görüşüne karşıyımı.