 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1982/444
K: 1982/903
T: 16.02.1982
DAVA : Davacı, meslek hastalığı sonucu malül kalan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde olduğu, anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 506 sayılı Yasanın 18. maddesindeki "yükümlülük süresi" olarak belirlenen sürenin başlagıcı, meslek hastalığını doğurucu işten ayrılmak, sonunun ise, Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğünün 62 ve ardından gelen maddeleri uyarınca hastalık türlerine göre saptanıp anılan Tüzüğe ekli listelerde belirlenen sürelerin sonu olduğu açıktır. Diğer bir deyimle; meslek hastalığında "yükümlülük" ten bahsedilebilmek içi, hastalığın bu süre içerisinde meydana çıkması zorunludur. Ve bu yön, meslek hastalığı ile işyeri arasında bulunması gereken illiyet bağının doğal sonucu olmak da gerekir. Ayrıca, meslek hastalığının meydana çıkmasının tesbit edildiği andan çok öncelere ait olabileceği de kuşkusuzdur. Bu açıdan; meslek hastalığını tesbit eden rapor tarihinin "meydana çıkma" tarihi olarak kabul edilmesi, özellikle ponomokonyos gibi sinsi ve ilerleyici nitelikteki meslek hastalığının yukarıda belirlenen ilke ışığında gerçekten ne zaman oluştuğunun saptanması gerekir. bu sebeplerle mahkemece, 506 sayılı Yasanın 109. maddesi hükümleri de gözönünde tutularak gerekli inceleme ve araştırma yapılması lüzumu açıktır.
Bu nedenlerle; mahkemece açıklanan hukuksal olgular gözönünde tutulmaksızın 1963 yılında işyerinden ayrılma durumu da takdir edilerek bu doğrultuda gerekli inceleme ve araştırma yapılmaksızın yazılı şeklide hüküm tesisi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16.2.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi..