 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1982/441
K: 1982/1703
T: 23.03.1982
DAVA : Davacı meslek hastalığı sonucu ölen sigortalı işçinin hak sahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi:
KARAR : 506 sayılı SSK.nun 23. maddesinde, ölen sigortalının eş ve çocuklarına bazı koşullarına bazı koşullarla gelir bağlanacağı hususu düzenlenmiş ve bu maddenin 7. bendinde de evlenen kız çocuklarının gelirlerinin kesileceği, aylığın kesilmesine yol açan evlenmenin son bulması halinde ise son bulma tarihinden başlayarak yeniden aylık bağlanacağı bilirtilmiştir.
2167 sayılı Kanunu ek 3. maddesinde de sigortalının ölümünden dolayı aylık ve gelir almakta olan hak sahibi kız çocuklarına evlenmeleri halinde bir defaya mahsus olmak üzere aylık veya gelirlerinin iki yıllık tutarı evlenme yardımı olarak verileceği öngörülmüş, ancak iki yıl içinde meydana gelen boşanma veya dul kalma halinde, bu süre için tekrar aylık veya gelir ödenmeyeceği vurgulanmıştır.
Kanun koyucunun bağlanan gelirleri, bazen gelir, bazen aylık ve bazen de yardım şeklinde ifade etmiş bulunması, 506 sayılı Kanunun 26. maddesinde anılan gelirlerden ayrı bir mana taşımamaktadır. Bunun gibi boşanma veya dul kalma hallerinde, bu tarihten itibaren yeniden aylık veya gelir bağlanacağı, evlenirken iki yıllık gelir peşin ödenmesi yönünden bu iki yıllık süre için ayrıca bir ödeme yapılmayacağı hususları açıktır. Bu bakımdan geçen ek 3. madde uyarınca yapılan bu "evlenme yardımı"nın 26. maddeden kaynaklandığı ve ek maddede belirtilen gelirlerden olduğu kuşkusuzdur.
O halde davacı Kurumun bu yöne ilişkin itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenle BOZULMASINA,23.3.1982
gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI :
506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununa 2167 sayılı Kanun ile eklenen ek madde 3'de öngörülen evlenme yardımı, verilmesinde güdülen amaç da nazara alındığında sosyal güvenlik kuruluşu ile ilgisi kesilen haksahibine kurumca verilen bir "ikramiye", "atifet" niteliğindedir. Maddenin 1. fıkrasında "aylık veya gelirlerinin iki yıllık tutarı"nın evlenme yardımı olarak verileceği yazılı oluduğu halde, 2. fıkrada da "iki yıl içerisinde meydana gelen boşanma veya dul kalma halinde bu süre için tekrar aylık veya gelir ödenmez denilmektedir. Peşin ödemenin gelire dahil kabul edilmesi taktirinde, aynı iki yıllık süre için yeni bir ödeme yapılması tekerrür teşkil edeceği nedeniyle esasen düşünülemez, bu nedenle de aksinin kabulü halinde maddenin ikinci fıkrasının sevkine mahal olmamak gerekir.
Madde hükmü yukarıda da değindiğimiz gibi sosyal güvenlik kuruluşu ile ilgisi kesilen haksahibi kız çocuklarına kurumca yapılan "ikramiye" niteliğinde son bir yardım öngörmektedir. Ve evliliği kural olarak devamlı olacağı ilkesi doğrultusunda sevkedilmiştir. Ne var ki, boşanma takdirinde, hak sahibinin sosyal güvenlikten yoksun kalabileceği de bir vakıadır. Bu durumda da ; Kurum'un, görevi gereği yardıma devam etmesi, 2. fıkrada öngörülmüştür. Diğer yönden, kanımızca bu yardımın niteliği gereği, aynı Kanunun 26. maddesinde rücu alacağına esas teşkil edecek şeklide saptanmış olan masraflar ile bağlanan gelirin sermaye değerleri toplamı kapsamlarına girmeyeceği de açıktır.
Açıkladığımız sebeplerle sayın çoğunluğun bozma kararına iştirak edemiyoruz, hükmün onanması oyundayız.