 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1982/4327
K: 1982/5318
T: 30.11.1982
DAVA : Tabanca ile yaralanan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen 1.285.367,34 liranın davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davalı avukatınca da murafaa talep edilmesi üzerine; dosya incelenerek, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davacının aşağıda gösterilen iki nolu bendin, davalının ise üç ve dört nolu bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - İstenen 243.927,57 lira tedavi ve geçici işgöremezlik giderlerine ait faize sarf ve ödeme tarihlerinden itibaren hükmedilmesi gerekirken dava tarihinden itibaren hükmedilmesi isabetsizdir.
3 - Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı SSK.nun 39. maddesine göre kasdi veya suç sayılır hareketi ile sigortalının hastalanmasına sebep olan kimseye, hastalık sigortasından yapılan her türlü giderler tazmin ettirilir. Hastalık sigortasından yapılacak giderlerin içeriğini ise anılan Yasanın 32, 33 ve 37. maddeleri belirlemiştir. Bu bakımdan, bu davada Kurum, tedavi giderlerini 32 ve 33., geçici işgöremezlik ödeneğini ise 37. maddelere göre davalıdan isteyebilir. Mahkemenin tedavi giderleriyle geçici işgöremezlik ödeniğine hükmetmesi bundan ötürü doğrudur.
Peşin değerli sürekli işgöremezlik geliri yönünden verilen hükme gelince, sigortalının izinli iken ve düğün dönüşü arkadaşı tarafından tabanca ile kasten yaralandığına göre olayın SSK. nun 11. maddesi çevresinde işkazası niteliği taşımadığı tartışmasızdır. Giderek, davacı 26. maddeye dayanarak sürekli işgöremezlik giderini isteyemez. 39. maddenin göngördüğü hastalık sigortasına ilişkin hükümlerde ise, sürekli işgöremezlik geliri düzenlenmiş değildir. O halde, davacı, anılan madde gereğince bağlanan sürekli işgöremezlik gelirini rücuan davalıdan isteyemez. Ancak Kurumun bu geliri davalıdan hiçbir zaman isteyemeyeceği düşünülemez. Bir hükmün ihmali yerine imali yolundaki görüş gereğince sürekli işgöremezlik gelirinin malullük aylığı çevresinde incelenip incelenmeyeceği yönünün mahkemece tartışma konusu yapılması gerektiği açıktır. Bundan ötürü, mahkemece yapılacak iş, bağlanan sürekli işgöremezlik gelirinin, Malullük Sigortası şartlarının incelenmesi ile bu çevrede davalıdan isteyebilip isteyemeyeceğinin saptanması ve sonucuna göre bir karar verilmesinden ibarettir.
4 - Kesinleşen ağır ceza mahkemesi ilamında sigortalının hafif tarhiki kabul edilerek TCK. nun 51. maddesi uygulandığına göre, tazminattan BK.nun 44. maddesi gereğince indirim yapılmaması dahi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, ve davacı yararına takdir edilen 5000 lira duruşma avukatlık parasının davalıya ve davalı yararına takdir edilen 5000 lira duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.11.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.