 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1982/3333
K: 1982/3651
T: 13.09.1982
DAVA : Davacı, meslek hastalığı sonucu ölen sigortalı işçinin haksahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Dava meslek hastalığı sonucu ölen sigortalının haksahiplerine bağlanan gelirin peşin sermaye değeriyle, cenaze giderinin zararlarındırıcı Sosyal Sigorta olayına neden olan işverenden kusuru oranında tahsili istemine ilişkindir. Uyuşmazlık "evlenme yardımının" rücu alacağına dahil olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 23. 26 ve 2167 sayılı Yasanın 14. maddeye eklenen ek 3. maddesidir. Anılan Yasanın 23. maddesinde, meslek hastalığı sonucu ölen sigortalının haksahiplerine bazı koşullarla yıllık gelir bağlanacağı belirtilmiştir. 2167 sayılı Yasanın ek 3. maddesinde de, sigortalının ölümünden dolayı aylık ve gelir almakta olan haksahibi kız çocuklarına, evlenmeleri halinde bir defaya mahsus olmak üzere aylık veya gelirlerinden iki yıllık tutarı evlenme yardımı olarak verileceği öngörülmüş, ancak iki yıl içerisinde meydana gelen boşanma veya dul kalma halinde bu süre için tekrar aylık veya gelir ödenmeyeceği vurgulanmıştır. 26. maddede ise, işkazası veya meslek hastalığı işverenin kusurlu eylemi sonucunda olmuşsa, kurumca haksahibi kimselerine yapılan ve ileride yapılması gerekli bulunan her türlü giderlerin tutarı ile, "gelirin" işverenden alınacağı hükme bağlanmıştır.
506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununda ise; meslek hastalığı ve işkazası sonucu ölen sigortalının haksahiplerine sağlanan Sosyal Sigorta haklarının neler olduğu açıkça ve birbirinden ayrı olarak gösterilmiştir. Özellikle hangi hallerde "gelir" ve "aylık" bağlanacağı yasada açıkça belirtilmiştir. "Gelir" ve "aylık" "bağlama" ayrı ayrı kavramları anlatan sözcüklerdendir. Bu bakımdan 506 sayılı Yasanın bir maddesi hangi çeşit yardım için sevkedilmiş ise ancak o çeşit yardım hakkında uygulanacağı tartışmasızdır. "Gelir"in ise belli zamanlarda bağlanan sürekli kazanç anlamına geldiği söz götürmez. Bu bakımdan "evlenme yardımının" meslek hastalığı sonucu ölen sigortalının haksahiplerinden kızına 23. madde gereğince bağlanan "aylık gelirin" iki yıllık tutarı olduğu, ve belirgin biçimde 26. maddede belirtilen gelirlerden bulunduğu kuşkusuzdur. Bu nedenle, "evlenme yardımının" yazılı nedenlerle rücu alacağına dahil edilmemesi isabetli değildir.
O halde, davacı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13.9.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.