 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1981/734
K: 1984/256
T: 16.03.1984
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Antalya İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 24.12.1980 gün ve 1980/480-1980/768 sayılı kararın incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 19.3.1981 gün ve 316-3504 sayılı ilamı: (...Davacının, davalı Anıbirlik Genel Müdürlüğüne bağlı yağ kombinasında işletme mühendisliğine, sonra kombina müdürlüğüne, daha sonra da Birlik Genel Müdür Muavinliğine atandığı, adı geçen birliğin 2834 sayılı Tarım Satış Kooperatifleri ve birlikleri hakkındaki kanun gereğince kurulmuş ve birlik ile birliğe bağlı kooperatiflerle, şubelerin ve işletmelerin daimi kadrolarında görevli bulunan bütün personelin tayin, terfi, nakil, işten çıkarma, ücret, tazminat gibi ve diğer özlük işlerinin bu Kanun ve ona göre hatırlanıp Ekonomi Bakanlığınca onanan ve Bakanlar Kurulunca kabul edilen ana sözleşme ve çıkarılan Personel Yönetmeliği hükümlerine göre tayin ve tesbit edildiği, bu düzenlemenin ve görülen işin niteliği itibariyle statü hukuku ilke ve unsurlarını taşıdığı bu nedenle taraflar arasındaki ilişkinin hizmet akdine değil, statü hukukuna dayanmakta olduğu sonuç ve kanaatine varılmaktadır.
Bu durumda davaya bakmağa İş Mahkemesi görevli olamayacağından davanın görev noktasından reddi gerekirken, işin esası incelenerek karar verilmiş olması yolsuzdur...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, birinci görüşmede çoğunluk sağlanamadığından, ikinci görüşmede 16.3.1984 gününde oyçokluğuyla karar verildi.