 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1981/261
K: 1983/1220
T: 25.11.1983
DAVA : Taraflar arasındaki "maddi ve manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Çanakkale Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 19.2.1980 gün ve 1977/682 - 1980/59 sayılı kararın incelenmesi davalılardan H. vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 28.5.1980 gün ve 4208 - 7014 sayılı ilamı ile ".. Dava trafik kazası nedeni ile tazminat isteğidir. Olay nedeni ile davalı şoför H. hakkında kamu davası açılmış ve ceza mahkemesince İstanbul Teknik Üniversitesi trafik kürsüsünden seçilen bilirkişilerin raporuna dayanılarak olayda ölen F. tam kusurlu ve sanığın ise kusursuz bulunduğu benimsenip beraat kararı verilmiştir. Bu karar kamu davasına katılmış bulunan davacılar tarafından temyiz edilmişse de Yargıtayca itirazlar yerinde görülmemiştir. Her ne kadar Hukuk Hakimi ceza hakiminin kusurun takdirine ilişkin kararı ile bağlı değilse de gerek öğretide ve gerekse Yargıtay'ın yerleşmiş içtihatlarında ceza hakiminin tesbit ettiği maddi olaylar, özellikle eylemin hukuka aykırı olup olmadığının tesbitine ilişkin kararı ile bağlı olacağı kabul edilmektedir. Beraet kararının dayanağı olan bilirkişi raporunun ölenin ve şoförün olaydan az önceki bazı davranışları sabit kabul edilmiş ve bunun sonucu olarak da ölenin tam kusurlu ve şoförün ise kusursuz olduğu tesbit edilmiştir. Böylece şoförün eyleminin hukuka aykırı olmadığı yolunda kesinleşmiş ceza mahkemesi kararı oluşmuştur. Bundan sonra hukuk hakimi, şoförün kusurlu olup olmadığını araştıramayacağı gibi onun kusurlu olduğunu da benimseyemez. Mahkemece bu yön gözetilmiyerek davalı şoför H.'nin tazminatla yükümlü tutulmuş olması Usul ve Yasaya aykırıdır..." gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalılardan H. vekili
Hukuk Genel Kurulu kararı:
KARAR : Borçlar Kanununun 53. maddesine göre hakim kusur olup olmadığına karar vermek için ceza hukukunun mesuliyete dair hükümleriyle bağlı olmadığı gibi ceza mahkemesinden verilen beraet kararı ile de bağlı değildir. Bundan başka ceza mahkemesi kararı, kusurun takdiri ve zararın miktarının tayini hususunda dahi hukuk hakimini bağlamaz.
Bu nedenle ceza mahkemesinin beraet kararı ile bağlı kalınamayacağına ilişkin direnme kararı Usul ve Yasaya uygun bulunduğundan işin esasının incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın 4. Hukuk Dairesine gönderilmesine 25.11.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.