DAVA : Orman Kanunu'na muhalefetten sanık Nasuh'un hükümlülüğüne dair (Kale Sulh Ceza Mahkemesi)'nden verilen 2.9.1980 gün ve 272/232 sayılı hüküm, sanık ve C. Savcısı'nın temyizleri üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesi'nce bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verlen 5.5.1981 gün ve 112/92 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi mahalli C. Savcısı tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olduğundan, dosya C. Başsavcılığı'nın hükmün usul ve özüne ilişkin bir ısrar niteliğinde görülmediğinden bozma ilamının gereği yapılmak üzere dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesi istemini bildiren 7.9.1981 gün ve 3/5659 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulu'nca okundu gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Orman Kanunu'na muhalefet suçundan sanık Nasuh'un anılan Yasanın 91/1; 647 sayılı Yasa'nın 4. maddeleri gereğince sonuç olarak ikiyüz yetmiş lira ağır para cezasıyla tecziyesine ilişkin hükmü özel daire: (1- Süre yönünden sanığın temyiz isteminin reddine, 2- C. Savcısı'nın temyizine gelince : Sair itirazların reddine, ancak; suç tespit tutanağında mamul emvalin orta kutra belirtilmediğine göre, uzman bir bilirkişiye orta kutra dayanan hacmin tespit ettirilerek para cezasının buna göre tayini gerekirken yapılmayarak yazılı şekilde tayini) isabetsizliğinden bozmuş; yerel mahkeme ise : (Bozmadan önceki kararımızla ilgili C. Savcılığı'nın 15.9.1980 tarihli temyiz dilekçesinde hakim havalesinin bulunmadığı anlaşılmış olup, bu suretle sanık yönünden verilen hükmün kesinleştiği, 2.9.1980 tarihli kararımızın bozulması gerektiğinden, usul ve yasalara uygun olmaması sebebiyle bozmaya uyulmayarak eski kararda ısrar edilmesine karar verilmiştir) gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Yerel mahkemenin bozmadan önceki kararı 2.9.1980 tarihinde verilmiş olup, mahalli C. Savcısı 15.9.1980 tarihli temyiz dilekçesini hakime havale ettirmemişse de; 19.9.1980 tarihli ve dosyanın Yargıtay'a sevkine ilişkin müzekkerede hakimin, C. Savcısı'nın temyizine gördüğünü açıkca beilrtilmesine ve bu müzekkerenin de yasal temyiz üzerinde yazıldığının anlaşılmasına göre, yerel C. Savcısı'nın temyiz isteminin kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle, tebliğnamedeki isteme uygun şekilde yerel mahkeme direnme hükmünün (BOZULMASINA), 26.10.1981 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972