 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1981/4656
K: 1981/7369
T: 25.05.1981
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatı ile yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, dava dilekçesinde iş aktinin haksız olarak feshedildiğinden toplu iş sözleşmesi gereğince bir yıllık ücret tutarında tazminat istemiştir.
Mahkeme bu isteği hüküm altına almıştır.
Gerçekten, işyeri düzeyindeki toplu iş sözleşmesinin (66) maddesinde işçinin iş aktinin Disiplin Kurulu kararı alamadan işverence feshi kötüniyetli fesih sayılmış ve bu gibi hallerde işçiye toplu sözleşme ve iş mevzuatından doğan haller dışında ayrıca üç yıllık ücret tutarında tazminat ödeneceği öngörülmüştür.
Ancak; objektif iyiniyet veya kötüniyet kuralları, insanlar arasındaki ilişkilerde yasa, tüzük, yönetmelik ve hatta örf ve adet hukuku gibi düzenlemeler dışında sosyal ve kültürel ilerleme süreci içinde ahlak, dürüstlük gibi esaslardan esinlenerek toplumun değer yargısı ile oluşan kurallardır. Bu nedenle olayın özel koşulları oluşumu ve diğer yanları itibariyle genel değer yargıya göre iyiniyet kurallarına uygun düşen bir fiil ve davranış bir düzenleme ile kötüniyet kuralı olarak ortaya konulamayacağı gibi akside olamaz.
Nitekim iş yasasının 13/c. fıkrasında; işçinin sendikaya üye olması, şikayete başvurması gibi sebeblerle işinden çıkarılması diye bazı örnekler verilmiştir. Onun için genel değer yargıya göre kötüniyet sayılabilecek somut olay ortaya konulup kanıtlanmadıkça sadece ve sadece disiplin kurulu kararı almadan ve fakat haklı nedenlere dayanan bir fesih kötüniyet sayılamaz.
Bu nedenle davacının anılan toplu iş sözleşmesinin 66. maddesinde kabul edilen disiplin kuruluna başvurulmadan çıkarılmasının kötüniyet sayılması doğru değildir.
Davada objektif kötüniyet gösteren somut bir olay kanıtlanmadığına göre mahkemenin kötüniyet tazminatına hükmetmesi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebebten davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 25.5.1981 gününde oybirliğiyle karar verildi.