 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1981/1731
K: 1981/3984
T: 30.03.1981
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşagıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Süresi belirli olmayan sürekli hizmet akitlerinin bildirim şartına uyulmadan fesih hallerinde şarta uymamış olan tarafın diğer tarafa ödemek zorunda olduğu ihbar tazminatı miktarı iş yasasının 13. maddesinde işçinin hizmet süresine göre değişken biçimde belirtilmiştir. Madde hükmü kau düzeni ile ilgilidir. Sözleşmelerle artırılmasına cevaz verilen husus sadece önel sürelerine ilişkindir. Söz konusu tazminatın miktarında yapılmak istenen artırmalar ancak önel sürelerinin artırılması ile kabul olabilir. Nitekim toplu iş sözleşmesiyle önel süreleri yasal hadlerin üstünde tesbit edilmiştir.
Bunun dışında ihbar tazminatın misli artırmasını öngören toplu iş sözleşmesinin 47/D. maddesindeki hüküm geçerli sayılamaz.
3- Kabul şekli itibariyle de İş Mahkemesindeki davalar özel yasanın 7. maddesinde sözlü yargılamaya tabi tutulmuştur. Bu hale göre de davalıya gıyap kararı tebliğ edilmeden duruşmanın bitirilmesi de sule uykarıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.3.1981 gününde oybirliğiyle karar verildi.