 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1981/14847
K: 1982/893
T: 02.02.1982
DAVA : Davacı, işkazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Hükme dayanak yapalın bilirkişi raporunda, kazalının işyerinde bir seneyi aşan sürede çalışan bir kimse olması ve bir hafta evvel kalfasının aynı makinada kaza geçirdiğini gördüğü halde, bu makinada çalışmak istemesi nedeniyle kazanın oluşunda % 20 kusuru bulunduğu bildirilmiş ise de, sadece bu husus işçiye kusur verilmesi için yeterli bir sebep değildir. İşçiye kusur verilebilmesi için işçinin kasdi veya suç sayılır eylemde bulunması veyahut 1475 sayılı İş Kanununun 73. maddesinde öngörüldüğü gibi işveren tarafından alınan tedbirlere rağmen bu yoldaki usullere ve şartlara uymamış olması gerekir. Davacı, olay sırasında 16 yaşından küçüktür. Gördüğü iş ağır ve tehlikeli işlerdendir. Anılan işte davacıyı çalıştırmamak, işverenin alacağı tedbirler içindedir. O halde bu hususlar gözönünde tutulmak suretiyle bilirkişilerden ek rapor almak ya da yeniden seçilecek bilirkişiler aracılığı ile tekrar inceleme yaptırmak ve hasıl olacak sonuç uyarınca bir karar vermek gerekir.
2 - Davacı, pasif dönemle ilgili maddi zarar hesabına itiraz etmiştir İtiraz konusu özel bilgiyi gerektirmektedir. Bu nedenle bilirkişiden ek rapor alınması icabeder.
3 - Kabule göre dahi, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ve maluliyet oranı nazara alındığında, takdir olunan manevi tazminat azdır. Hakkaniyete uygun miktarda manevi tazminat takdiri icabeder.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı davacı yararına BOZULMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 2.2.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.