DAVA : 1475 Sayılı Kanuna muhalefetten sanıklar D.A. ve M.A. 'nın yapılan yargılamaları sonunda; mahkumiyetlerine dair Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 7.9.1981 gün ve 1981/145 esas, 1981/480 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş ve şartı depo paraları ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. BAşsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR : Gıyabında verilen hükmün, sanıklar vekiline tebliğ edilmemiş olmasına ve 7201 sayılı Kanunun 1. maddesi sarahatına göre temyiz isteğinin süresinde yapıldığı kabul edilmiştir. CMUK.nun 318. maddesindeki şartlar bulunmadığından, sanıklar vekilinin duruşma isteğinin REDDİNE, kabul ve uygulamaya göre, sanıkların 1475 sayılı Kanunun 85/1. maddesi delaletiyle 105/2. maddesi gereğince mahkumiyetlerine karar verildikten ve aynı kasıt altında maddeyi birçok kez ihlal ettikleri belirtildikten sonra aynı kanunun 80. maddesinden bahisle cezaların 1/6 nisbetinde arttırılmasına karar verilmesi, uygulamaya göre artırmanın TCK.nun 80. maddesi gereğince yapıldığı anlaşılmakla bozma sebebi sayılmamıştır. Ancak;

1 - Sanıklar hakkında uygulanan 1475 sayılı Kanunun 85/1. maddesi delaletiyle 105/2. maddesinde belirlenen suçun oluşabilmesi için dış ülkelere işçi göndermek amacıyla ve kazanç gayesiyle çalışılmanın kesinlikle tesbit edilmesi gerekmektedir. Sanıklar Suudi Arabistan'a işçi olarak gidebilmek için kendilerine tavsiye edilen A.B. ismindeki bir yabancı ile temasa geçtiklerini, adı geçenin Medine'de inşaatçılık yaptığını, bu sebeple inşaat işçisi ve ustası olarak 16 kişiye ihtiyaçı olduğunu söylemesi üzerine köylerine dönerek 14 kişi daha bulup pasaport çıkarttıklarını, pasaportları A.B.'ye verdikleri halde bu şahsın kaldığı oteli terkedip gitmesi üzerine işlemlerini yaptırmadıklarını, 14 kişiden pasaport masrafı olarak 50 bin lira topladıklarını işlemler tamamlandıktan sonra para ardarsa arkadaşlarına iade edeceklerini yetmediği takdirde de farkı kendilerinden almayı düşündüklerini savunmuşlardır. Bu savunmalarının aksine, Suudi Arabistan'a işçi olarak bizzat gidebilmek için çaba sarfeden ve kendileri için de pasaport çıkartan sanıkların, başka kişeleri de göndermek maksadıyla ve kazanç amaçıyla çalışmalarının nelerden ibaret olduğu ve pasaport çıkartmak için 50'ye yakın kişiden aldıkları kabul edilen 50 bin liranın masraf dışında kazanç amacına matuf bulunduğu hakkındaki kanaatin hangi delillere dayandığı karar yerinde açıklanıp tartışılmadan yazılı şekilde mahkumiyet hükmü tesisi, 2 - Kabul ve uygulamaya göre de :

Sanıklar hakkında uygulanan 1475 sayılı Kanunun 85/1. ve 105/2. maddelerinde "Çalışılması" ve "Çalışmaları tesbit edilenler" den bahsedilmektedir.

"Çalışma" sözcüğünün devamlılık arzettiği ve aynı çalışma cümlesinden olarak Suudi Arabistan'a işçi göndermek yolundaki faaliyetlerin uygulanan maddedeki suçun unsuru olduğu nazara alınmadan, sanıkların yasa madedesi birçok kez ihlal ettiklerinden bahsiyle haklarında TCK.nun 80. maddesinin tatbiki suretiyle fazla ceza tayini,

SONUÇ : Kanuna aykırı ve sanıklar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan CMUK.nun 321. maddesi uyarınca hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, (...) 7.1.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972