 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1981/1666
K: 1981/2160
T: 09.04.1981
DAVA : 6136 sayılı Kanuna aykırılıktan sanık Ali'nin yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ve zoralıma dair (Göksun Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 17.12.1980 gün ve 103 esas, 84 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile 26.3.1981 günü daireye gönderilmekle incelenip gereği düşünüldü:
KARAR : Sanık 1952 doğumlu, evli, sabıkasız bir köy öğretmenidir
Temyiz dilekçesinde özellikle görevine ve geleceğine yönelik bir yakınma ile, mahkemece hükmedilen cezasının ertelenmemesine değinmektedir.
Soruşturma aşamalarının bütününde ; Jandarmada, C. Savcısı'nda, Sulh Hakiminde ve duruşmada biçimsel suçu için gerçeği hiç saptırmadan kaçmaksızın doğruyu söylemektedir.
Herne kadar suç tarihindeki (19.8.1980) boyutlarıyla can güvenliği bakımından ülkeyi saran silahlı anarşide onbirlerce ilkokul öğretmenlerinden ancak sınırlı bir bölümünden olaylara doğrudan veya dolaylı katıldıkları düşünebilirse de, bu olgu öğretmenlerin bütününe yönelik bir kuşku olasılığını haklı gösteremez. Esasen dosyada ve mahkemenin kararında sanık için böyle bir bilgi ve izlenim sözkonusu değildir.
Mahkemenin ilkokul öğretmeni olan sanığın kişiliğine eğilerek, onu görerek yapabildiği gözlem pek kısa süren sorgu ve kısa bir oturumdan ibarettir.
Sanığın erteleme isteminin reddi için mahkemenin gerekçesinde ise ;
"...Mahkemece gözlenen ahlaki temayülleri ve geçmişteki hali ile cezasının ertelenmesi halinde ileride bir daha bu kabil suç işlemeyeceği kanısına varılamadığından..." denilmektedir.
Genç bir öğretmen olan sanığın geçmişteki hali bir eğitimci düzeyine kadar getirebildiğine göre kısa bir oturumda cezayı kişiselleştirme ancak sanığın aşamalardaki davranışlarından ve dosyadaki somut bilgilerden kaynaklanmalıdır ve somut kanıtlar soyut kanılardan önce ele alınıp kişiselliğe özgü gerekçeler sanığın yaşamı, genel yapısı ile çelişmemelidir.
Sonuç olarak erteleme isteğinin reddine ilişen gerekçe, bu görüşler ve düşünceler ve 7.6.1976 günlü Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararında benimsenen ilkeler doğrultusunda yeniden değerlendirilmelidir.
SONUÇ : Sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 9.4.1981 gününde oybirliğiyle karar verildi.