 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1981/1140
K: 1981/2172
T: 06.04.1981
DAVA : Emniyeti suistimal suçundan Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.5.1979 gün ve 1979/419 esas, 1979/284 karar sayılı ilamı ile 2 ay hapis ve 250 lira ağır para cezasına hükümlü T.S.'ın infazı geceleri cezaevinde gündüzleri işbasında bulunmak suretiyle yapılması hususundaki vaki talebinin reddine dair anılan mahkemece verilen 11.11.1980 ve 1978/419 sayılı karara karşı vuku buluna itirazın kabulü ile mezur kararın kaldırılmasına ve cezasının her güh 19'da cezaevine alınıp sabap 7.00 serbest bırakılmak suretile infazına ilişkin Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesince ittihaz olunan 18.11.1980 gün ve 1980/106 D. iş sayılı kararı (duruşmanın vicahiliği prensibinin tabii bir sonucu olmak üzere, duruşmanın başından sonuna kadar sanıkla doğrudan doğruya temasta bulunan Ankara 1 Asliye Ceza hakimi takdir yetkisini kullanarak hükümlünün isteğinin reddine karar vermiş iken; hükümlü ile bir defa dahi karşılaşmamış olan ve asliye ceza hakimi gibi onun tekmil özelliklerine bihakkın vukuf beyan eylememiş olan ağır ceza mahkemesince itirazın kabulü ile kararın kaldırılması yoluna gidilmesi yasaya uygun görülmemiş olup, bu hususun yagrıtay 4. ceza dairesinin 31.3.1972 gün ve 2421 - 2718 sayılı ilamı ile de kabul edilmiş olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar ittihazında isabet görülmemiş olduğundan bahisle CMUK.nun 343. maddesi gereğince) bozulması lüzumlu Yüksek Adalet Bakanlığının 3.12.1980 gün ve 70972 sayılı yazılı emirlerine atfen cumhuriyet başsavcılığı makamının 8.12.1980 gün ve 1685 sayılı ihbarnamesi ile istenilmiş ve dosya 16.2.1980 gününde daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Emniyeti suistimal suçundan sanık T.S.'ın mahkumiyetine dair 30.5.1979 gün ve 1979/419/284 sayılı gıyabi kararı adı geçen sanığa 25.7.1979 tarihinde tebliğ ediliği, sanığın kararı 26.7.1979 günü dilekçe ile temyiz ettiği, dilekçenin 13.5.1980 tarihine kadar intihar eden katip H.D.'nin masasında muamelesiz kaldığı, bu arada kesinleşmiş bulunan ilamın yanlışlıkla infaza verildiği ve sanığın başvurulması üzerine Ankara 2. ağır ceza makemesince infazın gece yapılmasına karar verildiği dosyanın incelenmesinden anlaşılmaktadır. Ancak:
SONUÇ : Kesinleşmiş olan ilamın infaza verilmesi ve mahkemelerin de infazın şekli hakkında karar vermesi yasalara aykırıdır. Bu itibarla C. Başsavcılığının yazılı emre dayanan yazısı açıklanan nedenlerden ötürü yerinde görülmüş olduğundan Ankara 2. ağır ceza mahkemesinin 18.11.1980 tarih ve 80/106 sayılı kararının BOZULMASINA, hükümlülük kararının temyiz incelenmesine tabi tutulmasına ve bu hususta tebliğname düzenlemek üzere dosyanın C. Başsavcılığına tevdiine 6.4.1981 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.