 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1981/718
K: 1981/779
T: 24.03.1981
DAVA : Ergin bulunan Fadime'yi zorla kaçırmaktan ve Nurullah'ı yaralamaktan sanıklar Bekir, Bayram, Nurullah, Mehmet, Ramazan, Ali ve Mustafa'nın yapılan yargılamaları sonunda TCK.nun 456/4, 457/2, 429/1 ve 59. maddeleri gereğince sanıklar Bekir, Nurullah, Mehmet, Ramazan ve Ali'nin 2'şer sene 6'şar ay ağır hapis cezasiyle mahkumiyetlerine Sanıklardan Ramazan ve Ali'nin 250'şer lira ağır para cezasiyle mahkumiyetlerine ve diğer sanık Mustafa'nın beraatine dair (Salihli Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 13.11.1980 gün ve 1980/8 esas 1980/188 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi :
Sanık Mustafa hakkında yasal süresi geçtikten sonra temyiz isteğinde bulunulmuş, koşulu da yerine getirilmemiş olması nedeniyle ve bu sanık için esasen beraat kararı verilmiş bulunduğundan temyiz isteğinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin diğer sanıklar Bekir, Nurullah, Mehmet, Bayram, Ramazan ve Ali'nin temyizlerine hasren yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan yargılamaya toplanan kanıtlara hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanıklar; Bekir, Bayram, Nurullah ve Mehmet haklarında zorla kaçırmaktan kurulan ve usul ve yasaya uygun olan hükmün tebliğname gibi ONANMASINA, depo paralarının gelir kaydına,
Sanıklar Ramazan ile Ali'ye ilişkin temyiz itirazlarına gelince :
Toplanan delilleri tartışan ve zorla kaçırma suçunun oluştuğunu kabul eden mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden bu suçun sübutuna ilişen itirazların reddine . Ancak :
Kızkardeşi mağdurenin zorla kaçırılmasına engel olmak isteyen Nurullah'ın üzerinde işlenmiş olan etkili eylem, zorla kaçırmanın yasal öğelerine dahil olup ayrı bir kasta bağlanamayacağı gözetilmeyerek sanıkların ayrıca TCK.nun 456/4, 457/2. maddeleri ile cezalandırılmaları,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanıklar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün CMUK.nun 321. maddesi gereğince tebliğname gibi BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine, 24.3.1981 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.