 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1981/550
K: 1981/584
T: 09.03.1981
DAVA : (.........) ....... Lisesi mutemedi bulunduğu sırada 85-725 lirayı ihtilasen zimmetine geçirdiği ve duruşma yapılmadan önce vakig zararı tamamen ödediği yapılan yargılama sonunda anlaşılan sanık Kaya'nın TCk.'nun 203/1-son, 59 ve 227/2. maddeler9i gereğince dört sene iki ay ağır hapis 35.719 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine müebbeten memuriyetten mahrumiyetine ve hakkında 31. maddenin tatbikine dair (.......) 2. ağır ceza mahkemesinden verilen 13.01.1980 gün ve 980/142 Esas, 980/121 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık taraından istenilmiş ve şartı yerine getirliş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre suçun sübutuna ait itirazların reddine,
Ancak :
Bir daire mutemedinin teşkilatta çalışmadıkları halde, bazı şahısları çalışmı gibi göstererek düzenlediği bordrolar karşılığı aldığı paraları muhafaza etmesi gibi bir yükümlülüğü bahse konu olamayacağından bu paraları haksız temellük etmesi zimmet suçunu değil, sahtecilik suçunu teşkil edeceğine ve olayımızda da (.....) Lisesi mutemedi bulunan sanığın emeklilik veya herhangi bir nedenle okuldan ayrılmış bulunan öğretmenleri çalışıyormuş gibi göstererek düzenlediği sahte bordrolar karşılığından temin ettiği 85.725.00 lirayı temellük eylediği anlaşılmasına göre bu husus gözetilmeden sahtecilik yerine yazılı şekilde TCK.'nun 203. maddesi gereğince hüküm kurulması,
Kabule göre de :
1- Sanığın temellükü kayıtlarının denetimi sırasında ilk bakışta meydana çıkarılmış bulunması karşısında eylemin adiyen zimmete para geçirme suçunu teşkil ettiğinin düşünülmemesi,
2- Ağır para cezasının 1 lira fazla tayini,
3- TCK.'nun 20. maddesinde kamu hizmetlerinden yasaklanma cezasının bu hizmetlerden bazılarına hasredildiği hallere yasanın tayin edeceği açıklanmış ve 227. maddede zimmete para geçirme suçlarından dolayı bu esasa dayanılarak memuriyetten, müebbet mahrumiyet cezası konulmuş olduğu halde sanık hakkında sözü edilen 227. madde gereğince müebbed memuriyetten mahrumiyet cezası uygulandıktan sonra ayrıca 31. madde uyarınca kamu hizmetlerinden müebbet yasaklanması cezası da verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı, temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan hükmün tebliğname gibi (BOZULMASINA), oybirliğiyle karar verildi.