 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1981/13761
K: 1982/675
T: 18.01.1982
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma ölüm tazminatı davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı tarafların anlaştıkları ve 80.000 liranın davacıya ödendiği anlaşıldığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına dair davalı (Z.G.)'e yöneltilen davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendiği gereği konuşuldu:
KARAR : Trafik kaydı mülkiyeti kesin olarak gösteren sicillerden değildir. Trafikte üzerine bir araç kayıtlı olan kişi herhalde bunun maliki sayılmaz. Kayda rağmen mülkiyetin bir üçüncü kişi üzerinde bulunmasını engelleyen bir yasa buyruğu yoktur. Trafik kaydı üzerine yazılı bulunan kişi mülkiyeti muhafaza veya adi ya da taksitle satış bağışlama gibi taşınır mal mülkiyetini geçiren bir sözleşme ile aracı teslim edince, trafik kaydına rağmen mülkiyet satın alana geçer. O halde bu kaydın her zaman aksi idia ve ispat edilebilir. Ancak davacı davasının açmadan önce aracın, trafik kaydında malik görünenden başkasına ait olup olmadığı konusunda bir araştırma ve soruşturma yapmakla yükümlü kılınamaz. Bilakis davacı davasının trafik kaydına göre malik görünen kişiye yöneltmek zorundadır. Nitekim (davcılar da trafik kaydına dayanarak dava açmışlardır).
Karayolları Trafik Yasası'nın 19 ve 21. maddeleri ile Tüzüğün 27, 28 ve 32. maddeleri uyarınca; aracın trafik sicilinde yazılı mal sahibinin veya araç üzerindeki hak ve yararların değişmesi halinde araç sahibi, durumu ilgili trafik şube veya bürosuna bildirmeye mecbur bulunmasına rağmen, (davalıların) yasadan doğan bu yükümlülüklerini yerine getirmemek suretiyle hakkında dava açılmasına sebebiyet vermesi halinde, davanın husumetten reddi üzerine davalı yararına mahkeme gideri ve avukatlık parasına hükmedilmez, davanın yöneltilmesinde davacıya bir kusur izafesi olanaksızdır. O halde hüküm bu nedenle davacılar yararına bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen nedenle davacılar yararına BOZULMASINA, 18.1.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.