 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1981/2829
K: 1981/4243
T: 02.06.1981
DAVA : Zamir ve Göksel A.....'in arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda davanın reddine dair verilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki davacı tarafından istenilmekle, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, boşanmaya ilişkin olup, davalı iddianın yerinde olmadığını savunmuştur. Toplanan delillere göre kadın devamlı olarak kocasına (pezevenk, dürzü, kavat)_ gibi sözlerle haysiyetini kırdığı gerçekleşmiştir. Bu haksız tutum ve davranış karşısında, davacı koca için boşanma davası açma hakkı doğmuştur. Koca söylentiye dayanan sadakatsız dravranış içinde olsa bile bu kadına kocasına devamlı şekilde hakaret etmek hakkı vermez. Davanın bu sebeple reddi, neticesi bakımından kadına bundan sonra kocaya sövme iskanı verirki böyle bir düşünüş (bizzat ihkakı hakkı) imkan vermek sonucunu doğurur. Koca sadakatsiz şüphesi içine girmiş diye kadının ona (pezevenk, dürzü, kavat) demesine hak vermek izahı güç bir hukuki düşünüş tarzı olup bu kanun eliyle karısını kendisine karşı zulüm aleti haline getirmeye ve kadına bundan sonra (sövme hakkı) vermeye yol açar. Kocanın sadakatsizliği dolayısıyla boşanma davası açma hakkını kullanmamakla kadın, hakaret etmek hakkı elde edecekse koca için o yuva kanunun korunmaya değer gördüğü bir yuva olmaktan çıkar. Bu itibarla boşanma kararı verilmesi gererirken davanın reddedilmiş olması usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple (BOZULMASINA) oybirliğiyle karar verildi.