 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1981/1209
K: 1981/2780
T: 13.04.1981
DAVA : Özcan ile Gülşen arasındaki reddi nesep davasının yapılan muhakemesi sonunda davanın reddine dair verien hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki davacı tarafından istenilmekle, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Benzerlik konusu bu davanın niteliği bakımından başlı başına delil olamaz. Kaldıki çocuk henüz bir yaşında olduğundan, benzerlik muayenesini yapılması da gerekmez. Onun için bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Çocuğun ana rahmine düşmesi mümkün olan tarihte (ihtibal döneminde) eşlerin birlikte yaşamaları halinde asıl olan, çocuğun babasının koca olmasıdır (MK. 244/2). Temyize konu işbu davada eşler birlikte yaşadıklarına göre, kanuni karine, davacının baba olduğu yolundadır. O halde nesebin reddedilebilmesi için çocuğun babasının, tıbben davacı olamayacağı yolunda kesin raporun mevcut olması zorunludur. oysa kan muayenesine ilişkin rapor az önce açıklanan yönü kesinlikle belirliyecek bir incelemeye dayanmadığından yan faktörler de gözetilerek yeniden bilirkişinin düşüncesine başvurulması, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir. Bu yolda işlem yapılmadan davanın reddolunması uslu ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın iki nolu bentde gösterilen sebepten BOZULMASINA ve duruşma için takdir olunan 3.000 lira vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine 13.4.1981 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.