 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E:1981/421
K:1981/1464
T:10.02.1981
ÖZET: Tapulu taşınmazın bağışı, ancak kamusal [resmi] biçimde ve görevli önünde düzenlenecek bir işlemle yapılabilir.
(818 s. BK m. 234, 237, 238)
Taraflar arasında öngörülen davada; davacı, tapulu yerin müşterek muris annelerinin korkutulması ve zorlanması sonucu davalıya hibe edilerek 47 ada, 2 parsel olarak tescil olunduğundan kaydın iptalini payları oranında mirasçılar adına tescilini istemişlerdir.
Davalı, zamanaşımı bulunduğunu, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Kaydın iptaline, mirasçılar adına payları oranında tesciline dair verilen kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davalı tarafından istenilmiş olmakla; dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Dava dilekçesindeki açıklamalara göre davacı, ikrah hukuksal nedenine dayanarak iptal isteğinde bulunmuştur. Ne varki; dava konusu taşınmazın davalıya kayıt maliki kök muris tarafından yapılan hibeye dayanılarak, kadastroca davalı adına tesbit edildiği, kadastro beyannamesindeki bilgiden anlaşılmaktadır. Davacılar, kayıt maliki Nazife'nin tek mirasçısı olan Emine'nin ikraha maruz bırakılmak suretiyle bağışa ilişkin 7.7.1972 tarihli belgeyi vermek zorunda kaldığını ileri sürmüşler, sözü edilen belgeyi ibraz etmişlerdir. Dava konusu taşınmaz, 2613 sayılı Yasanın uygulama alanı içerisinde olup tapuludur. Tapulu taşınmazın hibesi ancak resmi şekilde, resmi memur huzurunda düzenlenecek bir işlem ile mümkün olabilir. Ortada resmi memur huzurunda yapılmış geçerli bir bağış işlemi bulunmadığı. na göre, bağışa ilişkin işlem temelde geçersizdir. Bu durumda, ikraha yönelik iddianın incelenmesine gerek görülmeksizin temelde geçersiz bulunan bağış sonucu oluşan kaydın iptaline ve nizalı taşınmazın mirasçılar adına payları oranında tesciline karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün (ONANMASINA), gelen temyiz edilen vekili için 3000 lira duruşma vekalet ücretinin temyiz edenden tahsiline ve 10000 kuruş bakiye onama harcının temyiz edenden alınmasına, 10.2.1981 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
