 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1981/10466
K: 1981/10796
T: 28.09.1981
DAVA : Taraflar arasındaki davada; davacılar, Haziran 1928 tarih, 3 numaralı tapu kaydı ile maliki bulundukları taşınmaza davalının elattığını ileri sürüp, elatmanın önlenmesini istemişlerdir. Davalı ve vekili, davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın, duruşmalı olarak temyizen incelenmesi süresinde davacılar Şevki ve Hüseyin vekili tarafından istenilmekle; duruşma isteği değer yönünden reddedilerek; dosya okundu, gereği düşünüldü:
KARAR : Davacılar kasım 1296 tarih, 608 notlu kayıttan gelen Haziran 1928 tarih, 3 nolu tapu dayanmışlardır. Davalı harici satın alma savunmasında bulunmuştur. Davacılar, tapusu yol, nehri cari, Mehmet ve sahil sınırları ile çevrilidir. Yapılan kesifte bilgisine başvurulan yerel bilirkişi Mehmetve Salih'i bilemediğini söylemiş ve yalnızca yol ile nehri cari sınırını bildiğini bildirmiştir.
Bilirkişinin hükme yeterli olmayan bu beyanından dauvacılar tapusunun nizalı yere uymadığı sonucuna ulaşmak olanaksızdır.Mahkemnin bu yöndeki kabulünde isabet bulunmadığı gibi taşınmaz mal uyuşmazlıklarında tanıkların yerinde dinlenilmesi gerektiği kuralına ulumıyarak, tanıkların talimatla dinlenilmesi de yolsuzdur. O halde çevreyi iyi bilen yaşlı ve yansız kişiler arasında seçilercek yerel bilirkişiler eliyle yeniden mahalliden uygulama yapılması ve tanıkların yerinde dinlenilmesi suretiyle davacılar tapusunun nizalı yere uyup uymadığının kesinlikle saptanması ve uygulamanın denetlenebilmesi için uzman bir bilirkişiye kroki çizdirilmesi zorunludur.
Davacılar tapusunun uyduğunun anlaşılması halinde davacılardan Şevki'nin yapılan harici satışa kalıtmadığı ve böylece Şevki yönünden 766 sayılı Yasanın 32/e maddessinde öngörülen koşulların oluştuğu düşünülemeyeceğinden yalnızca Şevkin'in payı ile ilgili olmak üzere davanın kabulü gerekir. Tüm hususlar nazara alınmadan davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA peşin harcın iadesine 28.9.1981 tarihinde oybirliği ile karar verildi.