 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E:1981/10460
K:1981/10795
T:28.09.1981
* ÖZET:Davacılar mülkiyeti nakleden kesinleşmiş ilama dayandıklarına göre, olayda Yasanın 22/H maddesinin uygulama olanağı yoktur. Yasanın bu maddesi tapulu taşınmazlar yönünden Anayasa Mahkemesi'nce iptal edilmiştir.
(2613 s. KTTK m. 22/H)
Taraflar arasında görülen davada davacı vekili, geçit hakkı tesisi İsteğiyle açtığı, daha sonra ise ıslahen el atmanın önlenmesi isteğine dönüştürdüğü davasında; müvekkilinin 30.4.1979 tarih, 34 numaralı müfrez tapu ile maliki bulunduğu taşınmazın doğusundaki yola davalının el attığını ileri sürüp, el atmanın önlenmesini talep etmiştir. davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Kararın duruşmalı olarak temyizen incelenmesi süresinde davacı vekili tarafından istenilmekte; duruşma isteği diğer yönünden reddedilerek dosya okundu, gereği düşünüldü:
Yanlar müfret kayıtlara dayanmışlardır. davalı temel kayıttan ifraz gören ve tedavilen gelen 310
m2 yeri satış yolu ile 1977 yılında iktisap etmiştir. Davacı ise davalının iktisap ettiği müfrez yer dışında katan ve 1970 yılında yeniden ifraz gören 856 m2 yerden. 1979 yılında 250 m2 lik kısım iktisap etmiştir. 1970 yılında yapılan ifrazda nizalı yer yol olarak gösterilmiş ve davacının müfrez kaydının doğusunu yol oluşturmuştur. Davalının davacının yararlandığı bu yolu kapattığı ve böylece davacıyı nizalı yoldan yararlandırmadığı hususunda taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur. Davalının müfrez kaydının cami yönünden geçen yol olarak ifade edilen güneydeki yola kadar inmesi mümkün değildir. Hal böyle olunca davanın kabulü gerekli iken aksi görüş ve düşüncelerle reddine karar verilmesi doğru değildir. Davacının temyiz itirazı yenindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin harcın iadesine 28.9.1981 tarihinde Oybirliği ile karar verildi.
