 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E:1981/4054
K:1981/3857
T:29.09.1981
* YASA DIŞI YAKALANAN VEYA TUTUKLANAN KİMSELERE ÖDENCE VERİLMESİ
ÖZET : 466 sayılı Yasanın dördüncü maddesi gereğince ödencenin belirlemesinde; ödence isteminde bulunan davacıların kaçmaları [firarları] ile birici nci maddede yazılı işlemlerin yapılmasına yol açan kusurlu hareketlerinin gözönünde tutulması gerekir.
(466 s. KDYTK m. 1, 4)
Adam öldürmek suçundan sanık olarak (Iğdır Ağır Ceza Mahkemesi)nce yapılan yargılanması sonunda; beraatlerine karar verilen Hasan, Abdullah Oğlu Timur, Yusuf oğlu Timur, Esat ve Mehmet'in tutuk kaldıkları günler için 466 sayılı Yasa uyarınca vaki tazminat istekleri üzerine Ağrı Ağır Ceza Mahkemesi'nce yapılan incelemede dosyada miktarı yazılı maddi manevi tazminatla dilekçe yazma ücretinin davalı hazineden alınarak adı geçen davacılara ödenmesine dair ittihaz olunan 11.5.1981 gün ve 224/81 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmiş ve koşulu yerine getirilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığı'ndan tebliğname İle dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tespit edildi
1- Jandarmaca düzenlenen ......1974 günlü zabıt varakasına göre sanık Hasan dışındaki sanıklar Abdullah oğlu Timur, Yusuf oğlu Timur, Esat ve Abdullah Oğlu Mehmet'in olaydan sonra (hepsinin firar etmiş oldukları ... kaçmaları ... ve saklanmaları muhtemel bulunan köylere gidildiği ... firari sanıklardan hiç kimsenin bulunamadıkları) tespit edildiği, yapılan takip sonucunda yakalandıkları 18 Eylül 1974 tarihli yazıda belirtilen sanık Mehmet'in hazırlık soruşturmasında (ben ve çocuklarımla birlikte Ağıt ve Yüzbaşı Köyüne kaçtık) diye firarını itiraf ettiği, diğer sanıklar da aynı şekilde olaydan sonra kaçtıklarını açıkladıkları anlaşılmasına göre 466 sayılı Kanunun 4. maddesi gereğince tazminatın tayinde, zarar talebinde bulunan davacıların firarları ile birinci maddede yazılı işlemlerin yapılmasına sebep olan kusurlu hareketlerinin nazara alınması gerektiğinin düşünülmemesi,
2 - Kabule göre de:
a) Davacılar, gerek beraat dosyasındaki hüviyet tespitlerinde ve gerekse tazminat için başvurma dilekçelerinde (Çiftçilik)le iştigal ettiklerini bildirmişlerdir. Dosyada mevcut Iğdır Ziraat Odası Başkanlığı'nın yazıları da aynı hususu teyid etmiştir. Bu durum karşısında tutuklama tarihlerinde yürürlükte olan ve Resmi Gazete'nin 31 Temmuz 1974 gün ve 14962 sayılı nüshasında yayınlanan tarım işçilerine ait Asgari Ücret Tespit Komisyonunun 30.7.1974 gün ve 7 sayılı kararında; 16 yaşından büyük tarım işçilerinin bir günlük normal çalışma karşılığı tüm illerde 33 lira olarak tespit edildiği, sürdürülen tutukluluk hali bakımından da 30 Haziran 1976 gün ve 15622 sayılı Resmi Gazete'de neşrolunan 296.1976 gün ve 2 sayılı asgari ücret komisyonu kararında tarım işçilerinin günlüğünün 50 lira olarak belirtildiği ve ayrıca 31.1.1978 tarih ve 1 sayılı asgari tespit komisyonu kararı ile de (bu karar Resmi Gazete'nin 31 Ocak 1978 gün ve 16186 mükerrer sayısında yayınlanmıştır) aynı tarım işçilerinin bir günlük asgari ücretlerinin 90 lira olarak tespit edildiği nazarı itibara alınmıyarak yazılı şekilde bilirkişinin hiçbir belgeye dayanmayan, tarım işçilerine ait 1475 sayılı İş Kanununun 33. maddesi ve asgari ücret yönetmeliği gereğince asgari ücret tespit komisyonunca tespit edilen karar ve miktarlara aykırı bulunan mütalaasına dayanılarak, fazla tazminata hükmolunması,
b) Davacıların 466 sayılı Kanunun 1. maddesinin 8. bendinde açıklandığı şekilde aynı suçtan mahkum olanlar, itiyadi suçlular ve suç işlemeye meslek veya geçinme vasıtası haline getirenlerden olup, olmadıklarının araştırılmaması,
Yasaya aykırı, davalı Hazine'nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan sebeplerden dolayı tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA), Hazine'nin depo parasının geri verilmesine 29.9.1981 gününde oybirliği ile karar verildi,