DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Altındağ 4. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek sübut bulan dava vechile 486.600 liranın % 5 faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair verilen 18.12.1980 ve 72/1009 sayılı hükmün temyizen incelenmesi davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin, davalının kısmen temel betonu dökülmüş olan inşaatına bir kat betonarme ve bundan sonraki iki katı yığma olarak yapmayı, davalı iş veren ise buna karşılık olarak 550.000 lira tediye etmeyi kabul ettiklerini, davalının 27.500 liralık iki senet ciro ettiğini, 18.200 liralık da cimento ile 4.200 liralık demir verdiğini, 10.000 lira da nakit para ödediğini, 3.500 lira işçi Servet'e verdiğini ve böylece davalının borcuna karşılık 63.400 lira ödemiş olduğunu, bakiye 486.600 lira davalıda alacağı kaldığını beyanla, bu paranın davalıya ödetilmesini istemiştir.

Davalı ise savunmasında, davacı yüklenicinin 3 katlı binanın kaba inşaatının 550.000 liraya yapılması hususunda davacı ile anlaştıklarını, davacının binanın iki katını yaptığını, üçüncü katı yapmadığını, davacıya yaptığı inşaata karşılık 356.700 lira ödediğini, üçüncü katı çıkması halinde, 182.500 lirayı da ödemeye hazır olduğunu bildirmiştir.

Mahkemece, davanın aynen kabulüne karar verilmiş ve bu karar, davalı işveren tarafından temyiz olunmuştur.

Kural olarak istisna sözleşmelerinin geçerlik kazanması için, şekil şartı zorunluluğu yoktur. Esasen taraflar arasında inşaatın götürü olarak 550.000 liraya yapılması konusunda bir uyuşmazlık mevcut değildir. Uyuşmazlık davası yüklenici tarafından yapılacak inşaatın 2 kat mı yoksa 3 katmı olacağı yani sözleşme şartlarında ve ödemeler miktarında toplanmaktadır. Davacı, binanın 2 kat kaba inşaatını yapacağını iddia etmekte, davalı da 3 kat yapılacağını savunmakta olduğu gibi, davacı yüklenici, davalının 63400 lira ödediğini ileri sürmekte, davalı da 356.700 lirayı davacıya ödediği definde bulunmaktadır.

Taraflar arasında ihtilaf konusu olan birinci husus, bu senetle halledilmiştir.

Davalının ödeme def'ine gelince, ödeme def'inin usulün 288. maddesi uyarınca yazılı belgelerle ispatı gerekir. Davalıdan yazılı delilleri ve belgeleri olup olmadığı araştırılmalı ve mevcutsa ibrazı istenmeli ve bu belgeler üzerinde tetkikat yapılmalı ve davacının ibraz olunan belgeleri kabul etmemesi lahinde de, bu belgelerin davacıya ait olup olmadığının tespiti bakımından yine Usulün 308 ve 309. maddeleri uyarınca soruşturma ve inceleme yapılmalıdır.

Şayet davalının, ödeme savunmasının ispatına yarar belge ibraz edememesi halinde ise, davacıya, davalının bir yemin teklifine hakkı olduğunun hatırlatılması ve sonucuna göre, davacının kabulü altında bulunan ödeme miktarı da düşülerek, davacı alacağı hakkında bir karar verilmesi gerekir. Bu konuda mahkemece eksik soruşturmaya dayanılarak karar verilmesi, usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Kararın yukarıda belirtilen nedenlerle temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin harçların istek halinde davalılara iadesine 29.4.1981 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972