 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1981/597
K: 1981/944
T: 28.04.1981
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Bornova 1. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek ödetmeye ilişkin olarak verilen 17.11.1980 tarih ve 311/343 sayılı hükmün temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2 - Davacılar, taraflar arasında mevcut sözleşmelerle kararlaştırılan gecikme cezasını istemiştir. Bilirkişice tesbit edilen gecikme cezasından mahkemece BK.nun 161. maddesi gereğince indirim yapılmıştır. Davalı tacir sıfatını haiz bir ticari şirket olduğu gibi yüklendiği iş icabı da TTK. hükümleri gereğince de tacirdir. TTK.nun 24. maddesi hükmü gereğince tacir sıfatını haiz borçlu fahiş olduğu iddiasıyla bir ücret veya cezanın indirilmesini mahkemeden istiyemiyeceği gibi mahkemece de re'sen 161. maddenin uygulanarak indirim yapılması bu yasa hükmüne aykırıdır.
Bu sebepten bu yönden temyiz olunan yerel mahkeme kararının bozulması gerekir.
3 - Davalı tarafça verilmiş 28.9.1979 günlü cevabı, cevap, layıhasında davalıca mukavele harici bir takım işler yapıldığı ileri sürülmüş ve bunlar da değerlendirilerek davacı alacağından mahsup edilmesi istenmiştir. Bu bir takas ve mahsup def'idir.
Davalı tarafça verilen 14.11.1979 tarihli dilekçesinde de bu işlerin bilirkişi aracılığıyla saptanması istenmiş ve 6.6.1980 tarihli bilirkişi raporuna karşı 7.7.1980 tarihli dilekçede ileri sürdüğü itirazlarda bu isteğini tekrarlamıştır.
Davacılar cevaplarında ve duruşma safhasında savunmanın genişletildiğine dair herhangi bir itiraz ileri sürmemiş olduğuna göre sözleşme dışı bu işlerin bilirkişi aracılığıyla değerlendirilmesi ve davacıların tahakkuk eden cevaz alacağından indirilmesi gerekirken mahkemece davalı şirketin böyle bir idia ileri süremeyeceğinden söz edilerek bununla ilgili isteğin reddedilmiş olması doğru değildir. Bu yönden hüküm davalı yararına bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentde gösterilen sebepten dolayı hükmün davacılar yararına ve üçüncü bentde anılan sebepten dolayı da hükmün davalı şirket yararına BOZULMASINA, peşin hrçlarının istek halinde taraflara iadesine 28.4.1981 gününde oybirliği ile kararverildi.