 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1981/341
K: 1981/387
T: 24.02.1981
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce görülerek ödetmeye ilişkin olarak verilen 25.6.180 tarih ve 235/385 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı... Yapı Kollektif Şirketi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmelidir.
2 - Davacı, 140.650 lira değerinde malzemenin aynen teslimine, olmadığı takdirde bedeli olan 140.650 liranın % 10 faiziyle birlikte tahsiline ayrıca 35.12 lira kar mahrumiyetinin ödetilmesini dava etmiş, mahkemece davacının fazlaya dair isteğinin reddiyle bilirkişi raporuna göre 139.135 lira 63 kuruş alacağın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, dava tarihinden itibaren % 10 faiz yürütülmesine ait kararı davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davalı vekili 4.10.1976 günlü savunmasında davacının ihzarat olarak getirdiği malzemeye ait (1) numaralı dekontun kendisine verilerek kendi defterlerine davacının matlubu olarak işlendiğini aynı dekontun davacının defterine de alacak olarak yazıldığını, davacının ihzarat bedeli olan 33.983 lira 15 kuruşu tahsil ettiği, dekontun defter kayıtlarına intikal etmiş olduğunu, defterler ve müstenidatı belgeler üzerinde bilirkişi tetkikatı yapılmasını istemiştir.
Davacı vekili 1.4.1977 günlü layihasında ise "...1969 senesi yevmiye defterinin 53. maddesindeki kayıt üzerinde davalı tarafından tahrifat yapıldığını" bildirmiştir.
Karara dayanak tutulan 4.2.1980 günlü bilirkişi raporunda iki taraf defterlerinin incelendiği anlaşılamamaktadır. Esasen bilirkişi tetkikatına lüzum gösteren 15.6.1979 günlü ara kararında da tacir olan tarafların ticari defterlerinin incelenmesi için bilirkişilere bir görev verilmemiştir.
TTK. nun 84. maddesince kanuna uygun olarak veya olmayarak tutulmuş olan ticari defterlerin mündereca sahibi ve halefleri aleyhine delil sayılır. Kanun koyucu TTK.nun 84. maddesi hükmüyle, hiçbir tacirin kendi ticari defterlerine kendisi aleyhine herhangi bir kayıt düşürmesine aklen ve mantıken imkan olmayacağı düşüncesiyle hareket ederek bir tacirin ticari defterleri ister tasdikli olsun ister kanuna uygun olarak tutulsun ister tutulmasın her zaman defter sahibi veya kununi halefleri aleyhine delil olarak kullanılabileceğini açıklamış bulunmaktadır.
Davalı, davacının ticari defterlerindeki kaydın dekontla teyit edildiğini söylediğine göre uyuşmazlığın yapılan ödemelerde toplandığı gözönünde tutularak incelemenin bu hususta yapılması zorunludur.
Tarafların ticari defterleri, dekontlar, belgeler üzerinde gerekli inceleme yapılmadan eksik soruşturma ile ödetme kararı verilmesi doğru değildir.
Mahalli mahkemenin açıklanan yönlerini gözden kaçıran kararı usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Sair temyiz itirazlarının reddiyle yukarıda yazılı sebeplerle mahalli mahkeme kararının davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde davacıya iadesine 24.2.1981 gününde oybirliğiyle karar verildi.