Taraflar arasındaki davanın (keşan 1. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek ödetmeye ilişkin olarak verilen 27.11.1980 tarih ve 543/473 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı vekili dava dilekçesinde, davalıya ait kaza geçiren otomobilin müvekkili davacı servisine tamir edilmek üzere teslim edildiğini, mibrez fatura bedelinden de anlaşılacağı gibi, bu otoya 197. 991 liralık işçilik, bakım ve yedek parça masrafı yapıldığını, davalının alması bekletilirken, bir icra takibi nedeniyle haczedilerek yerine teslim edildiğini beyanla, 197.991 liralık alacağının davalıya ödettirilmesini 'istemiştir.

Davalı taraf ise savunmasında, davacı ile sözlü şekilde 65.000 liraya anlaşma yapıldığını, aracın tamirinin sürüncemede 'kalmış olup davacı tarafa en son 65.000 liranın 20.000 lirasını 27.3.1979 tarihinde ödendiğini, artan 45.000 lirayı da ödemeye hazır olduğundan, yersiz açılan davanın reddi gerektiğini bildirmiştir.

Mahkemece, davacı müessese herne kadar dilekçesinde davalı aracına 197.991 lira masraf yapıldığını ileri sürmüş ise de tarafların 65.000 liraya anlaştıkları şahit beyanları ile anlaşılmış olup, şirketin anlaşma dışına çıkamayacağı, davalının bu parayı kabul ettiği, bu nedenle fazlaya ait talebin reddiyle 45.000 liranın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. 'Bu karar davacı tarafca temyiz olunmuştur.

Oysa ki, mahkemece dinlenen tanık beyanlarına dayanılarak, aracın tamirinden önce tarafların tamir için 65.000 liraya anlaşmış olduklarının kabulü suretiyle, davacının fazla isteminin reddine ve 45. 000 lira artan tamir parasının davalıdan savunma gibi alınmasına karar verilmiştir. Olayımızda, pazarlık konusunun miktarı itibariyle yazılı delille ispatı gerekmektedir. HUMK.nun 289. maddesi gereğince, senetle ispatı gereken hususlarda, ancak karşı tarafın yani davacının muvafakatı halinde, pazarlık konusunda tanık dinlenmesi mümkün bulunmaktadır. Davacının ise bu konuda açık bir muvafakatı olmadığından, tanık beyanlarına göre, pazarlık bedelinin tesbiti doğru görülmemiştir.

Bu durumda tamir parasının BK.nun 366. maddesi hükmü çevresinde araç üzerinde yapılan tamirat ve takılan malzemenin kıymetine ve yüklenici olan davacının masrafına göre tayin edilmesi gerekir.

Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu verilen 17.7. 1980 günlü raporda ise, davacının ibraz ettiği malzeme faturası içinde sağ ön çamurluk, sol ön çamurluk, ön kaput, üst tavan gibi, ana parçalarda bulunmaktadır. Ancak bunların gerçekten araca takılmış olup olmadığı belli değilse de, malzeme bedeli ile yine, mekanik işçili;k, elektrik işçiliği ve döşeme işçiliğinin de kadri marufunda olduğu belirtilmiştir.

Mahkemece celbolunan 1978/834 esas ve 80/256 karar sayılı asliye hukuk mahkemesi dosyasının incelenmesinde ise, davalı araç sahibi Mehmet'in aracına çarpıp hasar veren traktör sahipleri aleyhine açtığı davada, hasar gören aynı araç için hasar bedeli olarak 154.500 lira istediği, ancak mahkemece davalının 4/8 kusuru nazara alınarak 75.230 liranın traktör sahipleri olan davalılardan tahsiline karar verilmiş olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca Uzunköprü Asliye Hukuk Mahkemesi'nin değişik işler 1978/102 sayılı tespit dosyasının incelenmesinde de davalı Mehmet'in istediği tespit sonunda bilirkişi tarafından verilen 29.7.1978 gönlü rapor kapsamından, davalı arasındaki hasar bedelinin 174.680 lira bulunduğu saptanmıştır.

Böylece sözü edilen dosyalardaki bilirkişi raporları ile mahkemece benimsenen pazarlık konusu bedel arasında açık farklar mevcuttur. Davalının bizzat istediği tesbit raporunda dahi araçtaki hasarın 174.680 liraya giderilebileceği belirlenmiştir. Bu şekilde meydana gelen duruma göre:

Davacının ibraz ettiği faturaları, gerek hukuk mahkemesinde ve gerekse davalı tarafından yaptırılan tesbit sonucu verilen bilirkişi raporları gözönüne alınarak bu raporlarda araçta görülen arızalar ile araca zorunlu olarak takılması gereken parçaların araç üzerine takılmış olup olmadığı ve görülen arızaların davacı tarafından giderilmesi için davacı tarafından ne kadar masraf yapılması gerekliğinin kesin biçimde tesbiti için mahkemece seçilecek bilirkişi aracılığı ile yeniden inceleme yaptırılması ve meydana gelecek uygun sonuç çevresinde bir karar verilmesi gerekir.

Bunun aksine olarak noksan incelemeye ve hükmü esas olmaktan uzak nitelik taşıyan bilirkişi raporu, ile tanık beyanlarına dayanılarak hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.

Sonuç: Kararın yukarıda belirtilen nedenlerle temyiz eden davacı yararına (BOZULMASINA), peşin :harcın istek halinde davacıya iadesine, davacı vekili için takdir edilen 1400 lira mürafaa vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı şirkete verilmesine 30.3.1981 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972