 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1981/1885
K: 1981/3658
T: 12.05.1981
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine, temyiz gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının sair itirazları reddedilmelidir.
2 - Vakıf malların kiraya verilmesinde, 2490 sayılı Yasa hükümleri uygulanmaz. Gerçekten, 2762 sayılı Yasanın eki olan bazı kurallarını değiştirip ek maddeler koyan 6760 sayılı Yasanın 21.5.1970 gün ve 1262 sayılı Yasa ile değişik ek 3. maddeye göre, "vakıf malların kiraya verilmesinde .. 2490 sayılı Artırma, Eksiltme İhale Yasası kuralları uygulanmaz." Bu yasa kuralları idareye bir yönetmelik yapmak yetkisini vermiş ve çıkarılan yönetmeliğin 82. maddesine göre, yükümlü, belli bir süre içinde sözleşme yapmaya ve geçici inancayı kesin inancaya dönüştürmeye zorunlu olup tersi durumda ise, idarenin, işi yeniden ve belli süre içinde artırmaya çıkarması gerekir. Eğer birinci ve ikinci ihaleler arasında idare aleyhinde bir zarar doğarsa, bu, birinci ihaleye uymayan yükümlüden istenir. Öyleyse, bu açık düzenlemeye karşın, üzerine ihale bırakılan davalının geçici inancayı kesin inancaya çıkarmaması ve sözleşme yapmaktan kaçınması nedeniyle zarardan sorumlu tutulmasında, asla duraksama söz konusu değildi.
Ne var ki, sözü edilen yönetmeliğin 82. maddesinin son fıkrasında, dörengen durumuna düşen yükümlünün yalnızca "gerçek zararı" ödeyeceği açıklanmış olduğuna göre, idarece gelir yazılan geçici inancının indirilmesi gerekir. Yönetmelikte öngörülen zararın gerçek tutarı böylece belirir. Eş deyişle yönetmelikte "geçici inanca gelir yazıldıktan sonra gerçek zararın" ödeneceği değil, "zararın" ödeneceği yazılı bulunduğundan, somut olayda, gelir yazılan geçici inanca indirilmelidir.
Yerel mahkemece bu yönün gözetilmesi usul ve yasaya aykırı olup hükmün bozulmasını gerektirir.
SONUÇ : Sair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün iki numaralı bent uyarınca davacı yararına BOZULMASINA, ve istek olursa peşin harcın iadesine 12.5.1981 gününde oybirliği ile karar verildi.