 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1981/5502
K: 1981/8069
T: 05.11.1981
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı mercii kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından temyiz olunması üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 10.7.1981 gününde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Türkiye Cumhuriyeti ile Fedaral Almanya Cumhuriyeti arasında Sosyal Güvenlik hakkında sözleşme, 10 Nisan 1965 gün ve 11976 sayılı Resmi Gazetede yayınlanıp aynı tarihte yürürlüğe giren 569 sayılı kanunla onaylanmıştır.
Bu sözleşmenin 48. maddesinin 2. fıkrasında, uygulamayı kolaylaştırmak üzere teşkil edilen irtibat büroları belirlenmektedir. Bu fıkraya göre, Türkiyede, bütün sigorta kolları için İşçi Sigortaları Kurumu Genel Müdürlüğü, Alman Sosyal Sigorta Mercilerinin irtibat bürosu durumundadır.
506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunun 81. maddesinde, ödenmeyen primler için Kurumca düzenlenecek belgelerin, resmi dairelerin usulüne göre verdikleri belgeler hükmünde olup İcra ve İflas Dairelerince bunların tabi oldukları hükümlere gör işlem yapılacağı hükme bağlanmış, sözleşmenin 51. maddesinde de, "akit taraflardan birinin mevzuatına göre diğer akit taraf ülkesinde ikamet eden bir kimsenin borçlandığı Sosyal Sigorta primleri borçlunun ikamet ettiği ülkede yürürlükte bulunan mevzuata göre borçlanılmış primler gibi tahsil edilir" denilmiştir. Bu duruma ve sözleşmenin 43. maddesine göre, Fedaral Alman Sigorta Merciince düzenlenmiş takip dayanağı prim borçlandırma belgelerini İcra ve İflas Kanununmuzun 68. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen anlamda "Resmi Dairelerin yetkileri dahilinde ve usulüne göre verdikleri belge"ler olarak değerlendirmek gerekir.
Borçlu, itirazında Almanya'daki ikametinin iddia edildiği gibi, 1.10.1978 ile 8.12.1978 tarihleri arasında değil, 23.11.178 ile 8.12.1978 tarihleri arasında olduğunu ve ikamet ettiği sürenin sigorta primlerini de Yurda dönerken ödediğini ileri sürmüşse de bir ödeme belgesi ibraz etmemiş, süreye ilişkin savunmasında dayandığı kayıtlar da, İ.İ.K.nun 68/3. maddesinde belirtilen belgeler niteliğinde bulunmamış, borçlandırma belgesinin aksi kesin bir biçimde kanıtlanmamıştır.
Bu nedenlerle alacaklı Kurumun dileğinin kabulü gerekirken yazılı biçimde karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan temyiz olunan mercii kararının İ.İ.K.nun 366 ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 5.11.1981 gününde oybirliğiyle karar verildi.