DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı mercii kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından temyiz olunması üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 25.3.1981 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Borçlu alacaklı tarafından yöneticiye ödenmesi gerekli 3010 lirayı ödediğinden bahisle bu ödemelere ait iki adet makbuz ibraz etmiştir. Makbuzlarda bu paranın ne için tahsil edildiği yazılıdır. Taraflar arasındadüzenlenmiş olan kira sözleşmesi ve Borçlar Kanunu hükümleri gereğince bu paraların kiralayan tarafından ödenmesi gerekmektedir. Şu halde borçlu, alacaklının borcunu onun adına ödemiş olup vekaletsiz ödeme nedeniyle ödeme tarihinde ödediği miktar kadar alacaklı duruma geçmiştir. Bu miktarın kira borcundan tenzilini talep ettiğine göre bu takip takas ve mahsup niteliğindedir. Alacaklı makbuzlarda niteliği yazılı sebeplerden dolayı yöneticiye ödemesi gerektiği bir borcu bulunmadığı ve ibraz edilen makbuzların yönetici tarafından verilmediği hususunda bir def'ide bulunmuş değildir. Şu duruma göre takas ve mahsup neticesinde bir borç kalmadığından alacaklının isteğinin reddine karar vermek gerekirken borçlunun itirazının kaldırılmasına ve tahliyeye karar verilmesi isabetsiz, temyiz itirazı yerinde olduğundan mercii kararının İİK.nun 366 ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 6.4.1981 gününde, oyçokluğuyla karar verildi.

Kira parasından doğan 26 bin TL. alacağın tahsili için açılan takibe karşı borçlu 2440 TL. kalorifer tamiri, 570 TL. lağım borusu tamiri karşılığı ceman 3010 TL.nın Yöneticiye ödendiğine dair makbuzu ibrazı sureti ile itiraz etmiş ve bakiye borç olarak kabul ettiği 17987 TL.nı süresinde icra veznesine yatırmıştır.

Borçlunun ibraz ettiği PTT makbuzlarının takip edilen aylar kira parası dışında kaldığı, gerçek kira borcunun 20 bin TL. olduğu hususunda anlaşmazlık kalmamıştır. Alacaklı vekili kira parasına karşılık ödenmiş olan 3010 TL.nın muvafakatları dışında yöneticiye ödendiğini beyanla bu miktar üzerinden itirazın kaldırılmasını ve tahliyeye karar verilmesini istemiştir.

Alacaklının doğrudan kiracı borçluya borcu bulunmadığı cihetle, çoğunluk kararında açıklanan biçimde takas ve mahsup işlemine yer verilemez.

Taraflar arasındaki kira sözleşmesinde, yönetim giderinin kiracı tarafından kiralayan namına yöneticiye ödeneceğine ve kira parasından mahsup edileceğine dair kayıt yoktur. O halde 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 22. maddesi hükmünün uygulanması gerekir. Bu maddeye göre bağımsız bölüm kiralanmış ise, bu bölüme düşen gider payını yönetici noterlik vasıtası ile duyuracağı ihtar ile kiralayandan ister, vermediği takdirde kat malikinin borcunu kira parasına mahsuben kiracıdan alabilir.

Olayda, 634 sayılı Kanunun 22. maddesine uygun prosedürün işletilmesinden kiracı böylece noterce yaptırılmış ihtarname arasından, akitte bu yolda tanınmış yetki olmadan yöneticiye ödeme yapamaz, yapar ise kira parasından indirmede bulunamaz.

Bu itibarla, 3010 TL.lık kira bölümü bakımından kiracı mütemerritir. Bu kısımda itirazın kaldırılması ve tahliyeye dair mercii kararı yasaya uygundur.

SONUÇ : Açıkladığım ve mercii kararında yer alan gerekçeye göre temyiz olunan mercii kararının onanması gerekir iken bozma şeklinde oluşan çoğunluk görüşüne katılmıyorum.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972