 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1981/5029
K: 1981/5351
T: 10.12.1981
DAVA : Celalettin ile T.H. An-Yapı A.Ş arasındaki davadan dolayı (İstanbul 1. asliye Ticaret Mahkemesi)nce verilen 15.6.1981 gün ve 404/1694 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki ravalı avukatı tarafından istenilmekle duruşma için tayin edilen 8.12.1981 gününde davalı avukatı gelip, davacı avukatı tebliğata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davalı avukatı dinlendikten sonra dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Temyiz olunan hüküm, davalı A.Ş. vekline tebliğ parçasındaki birbirini doğrulayan yazı ve mühürdeki tarihlere göre; 15.9.1981 gününde tebliğ edilmiştir. Davalı A.Ş.nin temyiz istemi ise 12.10.1981 tarihinde yapılmıştır. Bu durumda söz konusu temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK.nun 432. maddesinde öngörülen yasal 15 günlük süresinden sonra yapıldığı anlaşılmaktadır.
HUMK.nun Bazı Maddelerinin Değiştirilmesi ve Bu Yasaya Yeni Maddeler eklenmesine ilişkin 17.7.1981 gün ve 2494 saylı Yasanın 25. maddesiyle değiştirilen hükümle temyiz süresi otuz gün olarak belirlenmiştir.
Ancak, anılan Yasanın "geçici maddesi" ve özellikle bu maddenin (d) bendi ile 39. maddesi hükümleri uyarınca; HUMK.nun söz konusu 432. maddesinin temyiz süresini otuz güne çıkartan değişik hükmünün; yasanın yürürlük tarihi olan 18.8.1981 ve onu izleyen günlerde verilecek yerel mahkeme hükümleri hakkında uygulanabilme olanağı mevcuttur. Eş anlatımla, temyiz süresini otuz güne çıkaran yassa değişkiliği, ancak 18.8.1981 ve ondan sonra verilecek hükümlere karşı yapılacak temyiz istemleri hakkında uygulanabilecektir. Bu tarihten önce kurulan hükümler hakkında ise, 15 günlük temyiz süresinin uygulanması yasal zorunluluktur.
Temyize konu mahkeme hükmünün tarihi 15.6.1981 olduğuna göre, uygulanması gereken temyiz süresi, 2494 sayılı Yasa değişikliğinden önceki 15 günlük yasal süredir. Davalı şirket temyiz istemi ise, yukarıda değinildiği gibi anılan bu süreden sonradır. Bu yüzden temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı A.Ş. vekilinin temyiz dilekcesinin süre aşımından REDDİNE ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 10.12.1981 tarihinde oybirliği ile karar verildi.