 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1981/2921
K: 1981/2995
T: 12.06.1981
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Amasya As. 1. Hukuk Hakimliğince verilen 1.3.1981 tarih ve 8/41 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin davalıdan bir kamyon satın alıp karşılğında bonolar verdiğini ve bonoları ödediği halde davalının elinde kaldığından müvekkili aleyhine icap takibine giriştiğini, müvekkilinin borcum yoktur diyerek yaptığı itirazın tetkikmeci hakimliğince red edildiğini bonoların esasen zamanaşımına uğramış olduğunu ve fiat zamanaşımı itirazı varit görülmezse, ödenmiş olduklarından müvekkilinin borcundan kurtulmuş olduğunun tesbitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, söz konusu bonoların ödenmediğni savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve hesap hülasasına göre bonoların ödendiğinden ispat edilemediği ve davacı tarafça yemin de teklif edilmemiş olduğundan, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı, dava dilekçesinde ve 5.6.1978 ile 23.6.1980 günlü dilekçe münderecatına göre davalı tarafın ticari defterleri8ne dayanmıştır. TTK.nun 80/1. ve 83/2. maddelerin gereğince taraflardan birinin diğer tarafın defterleri münderecatına dayanması ve bunu kabul edeceğini bildirmesi halinde mahkemece defterlerin ve saklanması mecburi olan kağıtların ibrazının emredilmesi gerekir. Karşı taraf defterleri ibrazın kaçını mahkeme defterlerin ibrazını istemiş olan tarafa iddiasının sıhhati bakımından sıhati hakkında bir yemin verir TTK.nun 83/2.
Davalı vekili her ne kadar 20.6.1980 günlü oturumda mali yönden defterlerinin hükmü kalmadığını beyanla müvekkilinin defterleri imha ettiğini bildirmişse de, TTK.nun 68/1. maddesi gereğince defter tutmaya mecbur olan her kimse defterleri son kayıt tarih inden itibaren 10 yıl geçinceye kadar saklamaya mecburdur. Dava 2.1.1978 tarihlinde açılmış ve dava dilekçesinde davalının defterlerine dayanıldığı bildirilmiş, bundan başka 22.6.1979 günlü delil dilekçesinde davalının 1970-1971-1972 yıllarına ait defterlerine dayanıldığı beyan edilmişi olmakla, ve davalı vekilinin müvekkilinin defterleri imha ettiğini bildirdiği oturum tarihil olan 20.6.1980 günü itibariyle geriye doğru 10 yıllık defterleri ve bu son beyan tarihine göre asgari 1970 yılından itibaren olan defterleri saklamakla mükelleftir. Bu mükellefiyet karşısında defterlerin imha edildiği savunması samimi ve yasal olamaz ve bu nedenle de kabul edilemez.
Bu durum karşısında mahkemece yukarıda anılan TTK.nnu 80/1 ve 83/2. maddeleri gereğince davalıya, davacı tarafça istinat edilen defterleri ibraz etmesi emrediilmeli, ibrazdan imtina halinde ise TTK.nun 83/2. maddesindeki hüküm gereğince işlem yapılmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir.
Bu yöne hareket edilmemiş olması bozma nedenidir.
SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle, mumeyyiz davacının sair temyiz itirazlarının reddiyle, iki nolu bentte açıklanan nednle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 12.6.1981 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.