 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1981/2804
K: 1981/2507
T: 21.05.1981
DAVA : Sevgi ile ... Dikiş İplik Sanayi ve Ticaret A.Ş. arasında çıkan davadan dolayı (İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce verilen 7.11.1980 gün ve 288/431 sayılı hükmü onayan dairenin 17.2.1981 gün ve 380/656 sayılı ilamı aleyhinde davalı avukatı tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, vekil edenin paydaşı bulunduğu davalı anonim şirketin 3.4.1980 günlü genel kurul toplantasında: Gündemde bulunmadığı halde ve şirketin 11 yıldır devamlı gelişme içinde bulunmasına, karın devamlı artış göstermesine karşın 1978 yılı karının dağıtım kararının kaldırılmasına ve 1979 yılı karının dağıtılmaması yolunda alınan kararların yasa ve afaki iyiniyet kurallarına aykırı olduğunu bildirerek iptallerine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, TTK.nun 469/2. maddesi hükmü ve ana sözleşmeye göre, karın tümünün yedek akçeye ayrılabileceğini, Borçlar nedeniyle dağıtım yapılmadığını, gündemde yer alan idare meclisi raporunda bu konunun bulunduğunu bildirerek davanı reddini istemiştir.
Mahkemece, tesbit dosyası uzman bilirkişileri raporu dayanak yapılarak, devamlı gelişme ve karlılık, içinde olduğu saptanan şirketin 11 yıldır kar dağıtmaması ve gündemde bulunmadığı halde 1978 yılı karının dağıtımına ilişkin kararın kaldırarak, tüm karın yedek akçeye ayrılmasına ilişkin kararların yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne dair verilen hüküm, davalı vekilinin temyizi üzerine dairemizin 17.2.1981 gün ve 1981/380-656 sayılı kararıyla onanmıştır.
Davalı şirket vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Anonim şirketlerle kar payı dağıtımı ile ilgili TTK.nun 469/f.2 hükmüne göre, şirketin devamlı inkişafı veyahut imkan nisbetinde istikrarlı bir kar payı dağıtımını temin bakımından şirket genel kurulunun biraz önce zikredilen ana ilke gözönünde bulundurulmak suretiyle ve kar dağıtımıyla ilgili şirket esas mukavelesinde yer alan hükümler de gözönüne alınarak, kar payının tesbit edilmesi öngörülmüş bulunmasına ve dosyada, mevcut şirket özvarlığının incelenmesine ilişkin yeterli bilirkişi raporuna göre de 30.4.1979 tarihi itibariyle şirket mevcut ve alacaklarının 211.659.185 lira ve borçlarının 164.721.614 lira olup şirket lehine 46.937.570 lira bir fazlalık olduğunun anlaşılmasına ve şirket ana sözleşmesinde kar dağıtımının kısıtlayıcı ve bazı şartlara tabii kılıcı herhangi bir hüküm mevcut bulunmamasına göre TTK.nun 466/2. maddesinin 3. bendi gereğince % 5 kar payı ayrıldıktan sonra, yedek akçe dışında para ayrılabileceğine, 3.4.1980 gününde yapılan genel kurul toplatısında kar payı dağıtılmaması için gösterilen nedenlerin yüzde 5 kar payı dağıtılması halinde de gerçekleşebileceğine göre, HUMK.nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı şirket vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK.nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, HUMK.nun 442/3. ve 2248 sayılı Kanunla değişik 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkındaki Kanunun 24. maddesinin 1. fıkrası gereğince karar düzeltilmesini isteyen davalı şirketten 500 lira para cezası alınmasına ve karar düzeltme isteminin redi sebebiyle alınması gereken 1.000 lira harç peşinen ödenmiş bulunduğundan harcın Hazineye irad kaydına ve başkaca harç alınmasına yer olmadığına, 21.5.1981 tarihinde oybirliği ile karar verildi.