Taraflar arasındaki davadan dolayı (Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce verilen 24.12.1980 tarih ve 356/319 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraflar avukatlarınca istenmiş olmakla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı vekili, Devlet Tiyatrosu sanatçısı olan müvekkilesinin davalıya ait trenle İstanbul'a giderken Esenkent İstasyonunda bu trenin yine davalıya ait diğer bir trenle çarpışması sonucu yaralandığını, estetik ameliyat geçirmesine rağmen çehresindeki izlerin giderilemediği gibi, gözünde de çift görme arızası ortaya çıktığını ve bu arada bir fotoğraf makinası ile diğer zati eşyasının zayi olduğunu ileri sürerek toplam 50.000 lira maddi ve 500.000 lira manevi tazminatın davalıdan kanuni faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevabında, maddi tazminat iddiasını kabul etmemiş, manevi tazminat isteminin de fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece toplanılan delillere, ibraz edilen belgelere, bilirkişi raporuna dayanılarak davacının çektiği elem ve ızdırap ile yüz bozukluğu nazara alınarak 100.000 lira manevi tazminat ile 43.000 lira maddi tazminatın davalıdan ticari temerrüt faiziyle birlikte alınmasına, fazla talebin ise reddine karar verilmiştir.

Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmişlerdir.

1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm ve davacı tarafın aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2 - Mahkemece davacının uğradığı kaza sonucu gözünde hasıl olan arızanın neticesi olarak (çift görme) hususu da belge olmadığı kabul edilmiş ise de, dosyada mevcut Ankara Tıp Fakültesi, Kulak Burun ve Boğaz Kürsüsünce düzenlenmiş bulunan 16.5.1979 tarihli epikrizde bu konuda gerekli izahat bulunmaktadır. Mahkemenin bu belgeyi nazara almayarak manevi tazminatı az takdir etmesi bozma nedenidir, Diğer yandan, Mahkeme bu (çift görme) hususunun daimi bir arıza olarak kalıp kalmayacağı hususun incelettirmemiş ve üzerinde durmamıştır. Davacının mesleği ve sosyal durumu itibariyle duyduğu elem ve ızdırap da nazara alınarak bu arıza geçici dahi olsa takdir edilen manevi tazminat yine de azdır. Ancak, mahkemenin bu arızanın devamlı bir arıza olarak kalıp kalmadığının Tıp Fakültesi'nden sorulmak ve gerekirse bilirkişi incelettirmesi yapılmak suretiyle araştırılması ve daimi bir arıza olarak kaldığı anlaşıldığı takdirde, esasen ılımlı bir miktar olarak istenmiş bulunan manevi tazminata hükmetmek gerekirken yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.

Sonuç: Yukarıda ikinci bentde yazılan nedenle hükmün davacının yararına (BOZULMASINA), bir numaralı bent'zle açıklanan nedenlerle davalının tüm davacının sair temyiz itirazlarının reddine ve davacı kendisini duruşmada vekille temsil ettirmediğinden lehine duruşma vekillik ücret 'tayinine yer olmadığına, 492 sayılı Harçlar Kanununda değişiklik yapan 2345 sayılı Kanuna göre 3.215 lira temyiz ilam harcının davalıdan alınmasına, ve davacının ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde iadesine, 30.4.1981 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972