 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1981/3184
K: 1981/3784
T: 11.06.1981
DAVA : Davacı, 30.587.84 TL. prim borcunu ödemeyen davalı aleyhine icra takibi yaptıklarını, itiraz nedeniyle takibin durduğundan bahisle, davalının itirazının iptaline, takibin devamına ve icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteğin kısmen kabulü ile 7.860,16 TL.nin % 15 icra inkar tazminatı ile birlikte davalıdan tahsiline ve fazlaya ait talebin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalının Sosyal Sigorta Kanunu anlamında bir işte çalışmaya başlamak suretiyle Bağ-Kur üyelik niteliğini yasa gereğince yitirmiş sayılmak gerekmiş olup, kendisinin bu durumu davacı Bağ-Kur'a bildirmemiş olmasının anılan sonucun doğmasını engellemeyeceğine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Bağ-Kur Kanununun değişik 49. maddesinin olay tarihinde dahi yürürlükte olan 2. fıkrasının 2. cümlesine göre, "Sigorta primi sigortalılığın başladığı tarihi takip eden aybaşından, sigortalılığın bittiği ayın sonuna kadar hesaplanmak suretiyle tam ay olarak alınır". Mahkemece bu yasal esas gözönünde tutulmaksızın gerçekleşen prim borcu için 20.9.1979 tarihinin esas alınmış bulunması isabetli sayılamayacağı gibi, davalının Sosyal Sigorta Kurumu anlamında sigortalı olarak çalışmaya başladığı için Bağ-Kur üyeliğini yitirmiş bulunduğunu davacı Kuruma bildirmemesinden ötürü Kurumun bu davayı açmakla kusurlu sayılamayacağı gözönünde tutulmaksızın dava olunanın reddolunan kesimi bakımından davacı aleyhine olmak üzere avukatlık ücreti ve sair yargılama giderlerinin yükletilmiş olması dahi usule ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarda ikinci bentde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve davacı harçdan muaf bulunduğundan mahkemece alınan 500 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 11.6.1981 gününde oybirliği ile karar verildi.