 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1980/2281
K: 1983/834
T: 21.09.1983
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İSTANBUL Asliye 4. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 26.6.1979 gün ve 239/364 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 5.11.1979 gün ve 5067-5473 sayılı ilamı: (... Davacı vekili müvekkili adına para aldığını kabul etmektedir. Mahkemece de bu kabul 30.000 lira alındığı biçiminde yorumlanmıştır. Davalı aldığı parayı müvekkiline ödediğini iddia ve ispat etmiş değildir. Davalı müvekkiline ödeme yapmadığından davacıdan paranın 2 nci defa tahsiline neden olmuştur. Davalı müvekkili hesabına aldığı parayı ona ödediğini kanıtlayamadığına göre, haksız olarak yedinde alıkoymuş demektir ve haksız olarak elinde tuttuğu parayı davacıya iade ile mükelleftir. O halde, davanın husumet yönünden reddi doğru değildir. İsteğe hükmetmek gerekir. Mahkemece bu yön gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmiş olması yolsuzdur..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kayıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararının gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 21.9.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.
