 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1980/1698
K: 1980/2764
T: 17.12.1980
DAVA : Taraflar arasındaki ihalenin feshi, davası sonunda verilen kararın bozulması üzerine İstanbul 1. Sulh Hukuk Hakimliğinden verilen 26.4.1978 gün ve 92-11 sayılı kararın bozulmasını kapsıyan Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 14.11.1979 gün 979/12-1574 E. 979/1367 K. sayılı ilamının karar düzeltilmesi yoluyla tashihinin davacı avukatı tarafından verilen dilekçe ile istenilmesi üzerine başvurunun süresinde yapıldığı anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Sulh Hukuk Mahkemesinde açılan taşınmaz mal ortaklığının giderilmesi davası sonunda, taşınmazın paylaştırılması mümkün olmadığından satış yolu ile ortaklığın giderilmesine ve satışın icra memurluğunca yapılmasına karar verilmiş ve karar gereği yerine getirilmiştir.
Satışı müteakip, davacı Sulh Hukuk Hakimliğine başvurarak ihaleye fesat karıştırıldığından bahisle feshini istemiş, mahkemenin red kararı özel dairece bozulmuş, verilen direnme kararı onanmıştır.
Bu kez davacı avukatının tashihi karar talebinin incelenip incelenemeyeceği tartışılmış; Her ne kadar karar Sulh Hakimi tarafından verilmiş ise de H.U.M.K.nun 571. maddesine göre müzayedenin İcra ve İflas Kanunu hükümlerine göre yapılmış olmasına satış ve sonrasında sözü edilen kanun hükümlerinin uygulanması gerekeceğine bu kanunun 363 ve müteakip maddelerinde Temyiz hususunda da özel hükümler getirilmiş, 366. maddesinde hukuka müteallik kararlar aleyhine tashihi karar yoluna gidilebileceği ve 364. maddesinde temyizin H.U.M.K.nundaki şartlar dairesinde yapılacağı belirtilmiş olmasına göre davalı avukatının karar tashihi istenemiyeceğine ilişkin başvurusu yerinde görülmeyerek ve oyçokluğu ile reddedildikten sonra işin esası incelendi.
Düzeltilmesi istenilen Hukuk Genel Kurulu ilamında gösterilen gerektirici nedenlere göre H.U.M.K.nunun 440. maddesinde yazılı sebeplerden hiç birisine dayanmayan ve yerinde olmayan karar düzeltme isteğinin reddine ilk görüşmede çoğunluk sağlanamadığından ikinci görüşmede 17.12.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.