 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1980/1229
K: 1982/719
T: 23.06.1982
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İZMİR 1. İş Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 10.9.1979 gün ve 436-649 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 9.11.1979 gün ve 12634-13520 sayılı ilamıyla (. Davacı işe önce arazide su işçisi olarak alınmış, bunu takiben Başkanlık Sekreteri olarak çalıştırılmıştır. Daha sonra sekreterlikten alınarak ilk görevi olan su işçiliği kadrosuna alınmıştır. Hernekadar ilk işe alınışı su işçiliği ise de, iş akdinin şekle bağlı bulunmaması itibariyle fiilen sekreter olarak çalıştırılma sonucu bu yeni iş hizmet akdi koşulu haline gelmiştir. Artık işveren işçinin çalışma koşullarında muvafakatını almadan aleyhinde değişiklik yapamaz. Bu itibarla davalının İş Kanununun 17. maddesine dayanan haklı neden savunmasının reddi gerekirken, karar yerinde yazılı gerekçelerle davanın reddi isabetsizdir.) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece, önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunda incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki yazılara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, dosyada mevcut belgelerden, davacının tutum ve davranışı itibariyle 1475 sayılı İş Yasasının 17/2-b maddesine aykırı harekette bulunduğu ve bunun sonucu olarak Yasaların kendisine imkan tanıdığı tazminatları istemesinin mümkün olmadığı anlaşılmasına göre, usul ve yasaya uygun olan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının reddiyle direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, 23.6.1982 gününde oyçokluğu ile karar verildi.