 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1980/8-135
K: 1980/201
T: 12.5.1980
6136/m.13
6136 sayılı Kanuna muhalefetten sanık Kamil'in hükümlülüğüne dair ( Fındıklı Asliye Ceza Mahkemesi )nden verilen 14.12.1979 gün ve 62/60 sayılı hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi'nce incelenerek 6.3.1980 gün ve 1364/1849 sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir.
C. Başsavcılığı'nın CMUK.nun 322. maddesi uyarınca özel daire onama kararına itiraz etmesi ve onama kararının kaldırılmasını, hükmün bozulmasını isteyen 31.3.1980 gün ve 30 saylı itiraznamesiyle dosya 1. Başkanlığa gönderilmesi üzerine Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 6136 sayılı Yasaya muhalefetten sanık Kamil'in sözü edilen Yasanın 13, TCK.nun 59. maddeleri ile on ay hapis ve 2500 lira ağır para cezası ile tecziyesine geçmişteki hali ve ahlaki temayüllerine göre bir daha suç işlemiyeceği hususunda mahkemeye kanaat gelmediğinden 647 sayılı Yasanın 6. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin hüküm özel dairece incelenerek onanmasına karar verilmiştir.
C. Başsavcılığı itirazında, özetle: Hal ile ilgili olarak ertelemeye engel bir sebep mevcut olmadığına, ıztırar hali gelecek için netice çıkarılmasına müsait bulunmadığına ve sanığın geçmişte sabıkasız oluşuna, gardiyan olarak görevde kalması ahlaki durumu açısından olumlu yönde bir işaret sayılmasını da gerektirebileceğine göre erteleme isteğinin reddi gerekçesi duruşmadaki halden ve içinde bulunulan ıztırar halinde kaynaklanamamış ve geçmişle ilgili olarak da yasal dayanaktan yoksun kalmıştır.
Bu nedenle, özel daire kararının kaldırılarak hükmün tebliğname uyarınca bozulmasına karar verilmesi talep edilmiştir.
Dosyaya, oluşa ve delillere göre; cezaevinde gardiyan olarak görevli olan sanığın olay günü nöbetini devrettikten sonra Pazar İlçesi'nde bulunan ailesinin yanına gitmek üzere taksi ile yola çıktığı, Devlet karayolunda güvenlik görevlilerince yapılan genel arama sırasında sanığın üzerinde ruhsatsız bir adet 7.65 mm. çapında tabanca ile 7 adet mermi ele geçirildiği anlaşılmaktadır.
Sanık savunmasında: Cezaevinin özel yapılmış bir bina olmayıp geçici olarak kiralanmış bir yapı olduğu, hükümlü ve tutuklu sayısının fazla bulunduğu, yurt düzeyinde kendisini gösteren anarşik ortamda görev yaptıklarını, devamlı korku içinde bulunduklarından arkadaşları ile beraber tabanca ruhsatı verilmesi için Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü'ne başvurduklarını, ancak olumsuz yanıt aldıklarını, kendisinin ve hükümlü ve tutukluların can güvenliği için tedbir olarak tabancayı aldığını savunmuş, ceza verilecekse ertelenmesini talep etmiştir. Sanığın bu savunması ve isteği esas hakkındaki mütalaasında C. Savcısı tarafından da teyit edilmiştir.
Olayın yukarıda açıklanan oluş biçiminden de anlaşılacağı gibi sanığın eyleminin görevle hiçbir ilişkisi yoktur. Kaldı ki gardiyanların görevleri gereği cezaevi içinde silahlı bulunmamaları gereklidir. Cezaevi dışında hükümlü ve tutukluların güvenlikleri güvenlik görevlilerince sağlanmaktadır. Sanığın görevi dışında kişisel güvenliği yönünden silah taşımasına izin verilmesi ise 6136 sayılı Yasa ve yasaya dayanılarak çıkarılan yönetmelik hükümlerine göre vali ve kaymakamların takdirine bağlıdır.
Mahkeme, yukarıda belirtilen gerekçe ile sanığın erteleme isteğinin reddine karar vermiştir. Bu gerekçe sanığın kişiliğine bağlı nedenleri içermekte ve bu nedenler değerlendirilerek ertelemeye yer olmadığına karar verilmektedir. Bu yasal bir gerekçe olup Yargıtay'ın yerleşmiş uygulamalarına da uygundur.
Bu nedenle itirazın reddine karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle, C. Başsavcılığı itirazının ( REDDİNE ), 12.5.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.