DAVA : Ölüme sebebiyetten sanık Nazif ve Şevket'in hükümlülüklerine dair (Bartın Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 19.11.1979 gün ve 351/500 salı hüküm sanık Nazif ve müdahil vekilinin temyizleri üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesi'nce incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.

Direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 10.04.1980 gün ve 82/140 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi müdahil ve sanık Nazif vekilleri tarafından sükesinde verilen dilekçe ile istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 09.06.1980 gün ve 9/2765 sayılı tebliğnamesiyle 1. Bşakanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulu'nca okundu gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Dikkatsizlik ve tedbirsizlikle ölüme sebebiyet vermekten sanıklar Nazif ile Şevket'in mahkumiyetlerine ilişkin hüküm; özel dairece : (Dosyada mevcut bilirkişi raporları yeterli görülmeyerek itibar edilmemiş bulunmasına göre, özel uzmanlığı gerektiren bu konuda yeniden Karayolları Trafik Fen Heyetinden seçilecek bilirkişilerden rapor alınması gerekirken re'sen kusurbelirlemesine gidilmek suretiyle hüküm kurulması) isabetsizliğinden bozulmuştur.

Yerel mahkemece özetle : (Üniversiteler Profesörlerinden oluşturulan bilirkişi kurulu ile Karayolları Fen Heyeti birbirlerine eşit yetki ve yetenekli kurallar olup kesin karar organı kabul edilemez. Raporları telif edici ve birbirinden üstün değildir. Kesin ve son merci olduklarına dair bir hüküm yoktur. Bu konuda dosyanın incelettirilebileceği daha yüksek ve kesin kanaat ileri sürecek bir organ ya da kurum bulunmamaktadır. Adli Tıp Meclisi raporları dışında bilirkişi raporları tartışılır. Önemli olan mahkemenin bir delil niteliğindeki bilirkişi kanaati ve tüm dosya içindekileri uygun bir biçimde tahlil ve kabul etmesidir. Bu kabil daha önceki uygulamalar yüksek dairecek uygun görülüp verilen hükümler onanmıştır) vs. belirtilerek önceki hükümde direnilmiştir.

Dosyaya, oluşa ve delillere göre : Olay günü sanık Şevket yönetimindeki 67 ..... 935 plakalı otobüsle Kozcağız istikametinden Ecikler Köyü'ne gelip gidişine göre yolun sol tarafında ve yolun dışında bulunan köy meydanında durduğu ve yolcuların otobüsün sağ tarafından inmeye başladığı, bu sırada karşı yönden sanık Nazif yönetimindeki 67 ..... 301 plakalı otobüsün hızla loya yerine gelerek yolu kantrol etmeden yola çıkan Hasan ile Şadiye adındaki yolculara çarparak bunlardan Hasan'ın ölümüne sebebiyet verdiği; hazırlıkta C. Savcısı tarafından dinlenen bilirkişi polis memuru İsmail'in raporuna göre : olayda : Sanık Şevket'in 4/8, sanık Nazif'in 3)8 ve ölenin de 1/8 oranında; duruşmada dosya üzerinde inceleme yapan İstanbul Teknik Üniversitesi'nden Prof. Dr. (Y.Ö.) As. Yük. Müh. (İ.Ç.) Ast. Yük. Müh. (N. E.)'nin raporuna göre : olayda : Sanık Şevket'in kusursuz, sanık Nazif'in 2/8, ölenin 4/8 oraınında kusurlu bulundukları, kalan 2/8 oranındaki kusurun da teknik arızadan ileri geldiği; mahkemece bu raporlar yeterli görülmeyip itibar edilmeyerek, olayda; sanık Nazif'in 3/8, sanık Şevket'in 1/8 ve ölenin de 4/8 oranında kusurlu bulundukları kabul edilerek buna göre uygulama yapıldığı anlaşılmaktadır.

Kuşkusuz, hiçbir bilirkişi raporu mahkemeyi bağlayacak nitelikte değildir. Ancak, uzmanlığı gerektiren konularda bilirkişiye başvurulduğunda düzenlenen raporlara itibar edilmemesi için inandırıcı, gerçekçi ve oluşa uygun vakalara dayanmak gerekir. Olayımızda bu kurala aykırı biçimde bilirkişi raporlarının mahkemece uzmanlık dışı olarak hal ve telifi cihetine gidilerek re'sen kusur belirlemesi ile uygulama yapılmıştır. Bu yerleşmiş uygulamalara aykırı bir değerlendirmedir. Bilirkişi raporlarının hal ve telifinin diğer bir bilirkişi kurulan yaptırılması, kurullar arasındaki hiyerarşiden değil, saptanan maddi bulguların raporlarda belirtilen görüşlerde gözönünde alınmak suretiyle yedi koşulları içinde mütalaa etmek gerekir. Dış görünüşleri ile birbirlerine benzeselerde esasta olaylar arasında farklılıkları bulunabilir. Dosya içine konulan, önceki uygulamalarla, ilgili, dosyaların bu olayda emsal kabul edilmesine ve buna göre uygulama yapılmasına olanak yoktur. Aksi halde, adalete uygun olmayan sonuçlarla karşılaşılmış ve uygulamalar yapılmış olur.

Bu nedenle, özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken yazılı biçimde önceki hükümde direnilmesi usul ve yasaya uygun görülmediğinden müdahil vekili ile sanık Nazif vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle, tebliğnamedeki isteme uygun olarak direnme hükmünün (BOZULMASINA), depo paralarının geri verilmesine, 10.11.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972