 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1980/4586
K: 1980/5040
T: 25.04.1980
DAVA : Davacı, iş kazası sonucu uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Mahkemece 12.10.1978 günlü kararla 34.939,13 TL. maddi tazminata hükmedilmiş, bu kararı sadece davalı temyiz etmiş karar Yargıtayca 30.1.1979 günlü kararla sonradan yürürlüğe giren ve yardımları yükselten yeni yasa ve kararnameler dikkate alınarak gerçek zararın buna göre tesbiti gerektiği nedeniyle bozulmuş, mahkemece 11.6.1979 günlü ara kararıyla asgari ücret tarifesinin yükseldiği dikkate alınarak bozma kapsamı yönünden yeni bilirkişi incelemesine karar verilmiştir. Bilirkişi incelemesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan hususlar kesinleştiği gerekçesiyle sadece kurum yardımlarının artışı dikkate alınarak inceleme yapılmış ve yeni artışlarında maddi zararı karşılaması nedeniyle maddi tazminat tamamen reddedilmiştir.
Gerçekten işveren aleyhine açılan bu maddi tazminat davası ile güdülen amaç gerçek zararın tesbiti ile tazminidir. O halde bu zarar tesbit edilirken sadece kurumca sağlanan gelirler değil, işçi ücretlerindeki artışlardır. Hüküm tarihine en yakın bir zaman itibariyle gözönünde tutulmalıdır. Bunun sonucu olarak bozma kararından sonra işçi ücretlerinde artış olmuş ise bu artışında hesapta gözönünde tutulmalıdır. Bunun sonucu olarak bozma kararından sonra işçi ücretlerinde artış olmuş ise bu artışında hesapta gözönünde tutulması lazımdır. Bozmadan sonra meydana gelecek artışları davacı önceden bilemeyeceğinden davacının kararı temyiz etmemesi karşı taraf yararına bu açıdan usuli kazanılmış hak doğurmaz. Ancak yapılacak hesapta bir maddi tazminat ödenmesi gerektiği sonucuna varılırsa önceki kararı davacı temyiz etmediğinden maddi tazminat her halukarda 34.939,13 TL.'sını geçmeyecektir. Davalı yararına usuli kazanılmış hak miktarı geçmeme yönünden gerçekleşmiştir. Ancak gerçek zarar hesaplanırken önceki bozma kararındaki gerekçeler uyarınca daha sonra yürürlüğe giren 7/18320 sayılı kararname ile katsayının 25'e artırılmasına ilişkin 1980 yılı bütçe kanunu ve 2167 sayılı kanunun ek 7. maddesinin D bendi gereğince sigorta gelirlerinde artma olduğundan bu miktarlarda kurumdan sorularak bulunacak gerçek zarardan indirilmesi lazımdır. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 25.4.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.