DAVA : Davacı, hafta ve genel tatil gündelikleri ile fazla çalışma parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı Donatım Genel Müdürlüğünde ağır vasıta şoförü olarak çalıştığını, hafta ve genel tatillerde çalıştığı gibi, tüm yıl boyunca 270 saatin çok üstünde fazla mesai yaptığını iddia ile bunlardan doğan alacağının tahsilini istemiştir. Davalı vekili yılda 270 satten fazla mesai yaptırılamayacağını, davacıya fazla çalışması için yazılı veya sözlü emir verilmediğini kendi iradelerine göre ve hiç bir kayda tabi olmadan mesainin konrolünün mümkün olmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiş, mahkemece bilirkişi raporuna göre fazla çalışma, hafta ve genel tatil paralarına hükmedilmiştir.

1- Davacı, davalı idarede ağır vasıta şoförü olarak çalışmaktadır. Çalışmaları taman kendi kontrolüne göre olmaktadır. İş kanununa göre fazlla çalışma süresi sınırlı olduğu gibi, çalışılan işin niteliği itibariyle de Karayolları Trafik Kanunu uyarınca günlük çalışma süreleri sınırlıdır. O halde işin mahiyeti itibariyle nakledilecek malzemenin belirli bir zaman dilimi içerisinde yerine ulaştırılması ve bu zaman dilimi ve gidilecek mesafeye göre bu işin fazla çalışmayı gerektirdiği başka bir anlatımla işveren idarenin fazla çalışma yapılmasını öngördüğünün isbatı gerekir.

2- Diğer taraftan işyerinde yapıldığı kabul edilen fazla çalışma ve hafta, genel tatil ücretlerinin ödendiği bordrolara dayanılarak bilirkişilerce belirlenmiştir. Davacı, bordrolarda gösterilen fazla çalışma paralarını ihtirazi kayıt ileri sürmeden almış ise artık bu bordoların taalluk ettiği zamana ilişkin olarak daha fazla iddiada bulunamaz.

3- Bilirkişi raporu, kabul şekli itibariyle Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde düzenlenmediği gibi hükme esas tutmayada yeterli bulunmamaktadır.

Bu esaslara aykırı düşen karar bozulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.4.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972