 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1980/14957
K: 1981/1205
T: 02.02.1981
DAVA : Davacı, kıdem ve hizmet tazminatiyle ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarında temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Taraflar arasında hizmet sözleşmesine ek olarak yapılan sözleşmenin ek hizmet tazminatını düzenleyen hükümlerin hep birlikte mütalaa olmadığında 350.000 liralık tazminatın cezai şart niteliğinde değil, kıdem tazminatı niteliğinde bulunduğunun kabulü gerekir. Hal böyle olunca 1475 sayılı İş Kanununun 1927 sayılı kanunla değişik 14. maddesi hükümleri karşısında geçersizdir. Mahkemece bu yön gözetilmeksizin hüküm tesisi isabetsizdir.
2 - Kabul şekline göre:
İşyerinde iş sözleşmesi devam ederken iş veren vekili ile işçi yeni bir sözleşme yapmışlardır. Bu yeni sözleşmede her ne suretle olursa olsun işverence işe son verilmesi halinde işçinin üç yıllık ücreti tutarında maktu tazminat ödeneceği hükme bağlanmıştır. Olayda davacı, işine son verilmesi nedeniyle bu tazminatın alınmasını istemektedir.
İş sözleşmesi yapılırken işçi yararına işçinin işsiz kalacağı günleri güvence altına almaya yönelik tazminat öngörülmesi ilke olarak geçerlidir. Ancak, sözleşme devam ederken işçinin, işten ücretlerin az olması veya diğer çalışma koşulları yönünden yeterli bulunmaması gibi sebeblerle ayrılmasını önleme veya işçinin özel nitelikleri itibariyle işte kalmasını sağlama amacı gibi objektif koşullar gerektirmeden işveren vekili ile işçinin anlaşarak tazminat öngören bir sözleşme yapmaları objektif iyi niyet kuralları ile bağdaşamaz. O halde mahkemece az önce belirtildiği üzere yeni sözleşme yapılmasını gerektiren objektif koşulların mevcut olup olmadığı araştırılarak sonucu uyarınca karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda 1 ve 2 sayılı bentlerde yazılı nedenlerle davalı 3 sayılı bentte yazılı nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde ilgililerine iadesine 2.2.1981 gününde oybirliğiyle karar verildi.