 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1980/14590
K: 1981/1103
T: 30.12.1980
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatiyle ikramiye ve ücret farkının ve 1980/Mart ayı ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Toplanan delillere, yapılan soruşturmaya dayandığı gerektirici nedenlere göre, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - 6772 sayılı Devlet Ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere ilave Tediye Yapılması Hakkındaki Kanunun 1. maddesi "umumi mülhak ve hususi bütçeli dairelerle mütedavil sermayeli müesseseler, sermayesinin yarısından fazlası devlete ait olan şirket ve kurumlarla belediyeler ve bunlara bağlı teşekküller, 3460 ve 3659 sayılı Kanunların şumulüne giren iktisadi devlet teşekkülleri ve diğer bilcümle kurum, banka, ortaklık ve müesseselerinde müstahdem olanlardan İş Kanununun şumulüne giren veya girmeyen yerlerde çalışmakta olan ve İş Kanununa muaddel birinci maddesindeki tarife göre, işçi vasfında olan kimselere ücret sistemleri ne olursa olsun, her yıl birer aylık istihkakları tutarında ilave tediye" yapılmasını öngörmüştür. Aynı Yasa 3. maddesinde ayrıca Bakanlar Kurulunca'da aynı oranda bir ilave tediye daha yapılabileceğine cevaz vermiştir. 6772 sayılı Yasanın 1. maddesinde belirtilen müesseselere mali yük getiren yasa, ilave tediye koşullarını doğrudan doğruya düzenlemiş olup niteliği itibariyle kamu düzenini ilgilendirmektedir.
Bunun sonucu olarak toplu iş sözleşmeleri ile değiştirilemezler. Olayda, uyuşmazlıkla ilgili toplu iş sözleşmesinin ikramiyeye ilişkin 32/b maddesi getirdiği mali yük itibariyle 6772 sayılı Yasa hükümlerini değiştirir nitelikte bulunduğundan yukarıda açıklanan ilke uyarınca geçerli sayılamaz ve bu geçersizlik re'sen dikkate alınmalıdır. O halde mahkemece bu esastan hareketle taraflar arasındaki ikramiyeye ilişkin uyuşmazlığın çözümü gerekirken 6772 sayılı Yasasının buyurucu hükmü dikkate alınmadan karar verilmesi isabetsizdir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın ikramiyeye ilişkin kısmının yukarıda iki sayılı bentde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, kararın iddianın kabulüne ilişkin diğer kısımlarının onanmasına aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine 30.12.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.