 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1980/664
K: 1980/552
T: 22.02.1980
DAVA : 1710 sayılı Eski Eserler Kanunu'na muhalefetten sanık Muharren'in yapılan yargılaması sonunda; mahkumiyetine dair (Manavgat Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 20.12.1979 gün ve 1978/282 esas, 1979/333 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Sanık, Rumi 06.07.1325 doğumludur. Bu tarih, miladi takvimde 19.07.1909'a tekabül etmektedir.
Suç tarihi 07.07.1978 olduğuna göre sanığın fiili işlediği zaman 69 yaşını doldurmadığı başka bir deyimle 70 yaşına varmadığı anlaşılmaktadır.
647 sayılı Kanun'un 6. maddede 2. fıkrasında fiilin işlendiği tarihte 70 yaşına varmış ihtiyarların mahkum oldukları iki seneye kadar hapis cezalarının tecil edilebileceği belirtildiğinden 1 yıl 8 ay hapis cezasına mahkum edilen sanığın bu hükümden yararlanması mümkün değildir.
647 sayılı Kanun'un 6. maddede 1. fıkrası ile genelde hapis cezası için tecil sınırı 1 yıl olarak belirlediğine göre tayin edilen cezanın süresinden bahisle tecil hükümlerinin tatbikine yer olmadığına dair mahkeme kararında isabetsizlik görülmemiş ve bu nedenlerle tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
SONUÇ : Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine tetkik olunan dosya münderecatına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme ayzkırı olarak (ONANMASINA), depo parasının gelir yazılmasına 22.02.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.
