DAVA : 1710 Sayılı Eski Eserler Kanuna Muhalefetten sanık Corc'un yapılan yargılaması sonunda; beraatine dair İstanbul 3. Asliye Ceza mahkemesinden verilen 8.4.1980 gün ve 1979/134 esas, 1980/183 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü :

KARAR : Sanığa isnat edilen suç, niteliği ve gerektirdiği cezanın üst sırını itibariyle TCK.nun 102/4. maddesinde yazılı beş senelik dava zamanaşıma tabi bulunmaktadır.

17.4.1975 günlü iddianame ile açılan kamu davası üzerine yargılanmaya başlanan sanık hakkında, evvelce, ittihaz olunan beraat kararları, Yargıtay'ca çeşitli sebeplerden dolayı bozulmuştur. Son bozmayı müteakip kurulan ve incelemeye tabi tutulan hüküm evvelkiler gibi sanığın beraatine dairdir.

Dosya kapsamına göre sanığın CMUK.nun 135. maddesi uyarınca sorguya çekildiği 23.5.1975 tarihi ile incelemenin yapıldığı tarih arasında beş seneden fazla bir zaman geçtiği anlaşılmaktadır.

Bu durum karşısında; sözü edilen süre içerisinde zamanaşımını kesen işlemlerin yapılıp yapılmadığının tesbiti gerekmektedir.

TCK.nun 104. maddesinde zamanaşımını kesen sebepler tek tek sayılmak suretiyle gösterilmiş, bu meyanda "adli makamlar huzurunda sanığın sorguya çekilmesi ve celp müzekkeresi çıkarılması" da zamanaşımını kesen sebepler olarak belirtilmiştir.

Olayımızda üzerinde durulması gereken husus, anılan madde hükmüne göre bozmadan sonra bozmaya uyma ve israr bakımından sanığa diyeceğinin sorulması ve bu amaçla adına celp müzekkeresi çıkarılmasının zamanaşımını kesen sebeplerde sayılıp sayılamayacağı konusu ile ilgilidir.

CMUK.nun temyiz bölümünde "sorgu"dan bahsedilmemiştir. Sorgudan neyin kastedildiğini tesbit için CMUK.nun 135. maddesine bakmak lazımdır. Bu maddede "sorgunun iptidasında kendisine isnat edilen suçun neden ibaret olduğu sanığa bildirilir. Bu hususta cevap vermek isteyip istemediği sorulur" denilmektedir. Bozmadan sonra bozmaya uyma veya israr hususunda sanığa ne diyeceğinin sorulmasına dair uygulama "sorgu" sayılamaz.

TCK.nun 104. maddesinde gösterilen celp müzekkeresi ise, CMUK.nun 132. maddesinde sorgu için çağrılacak sanığa yollanan bir belge niteliğindedir. Nitekim bu maddede "sanık sorgu için celpname ile davet olunur. Gelmezse zorla getirileceği celpnameye yazılır" denilmektedir. O halde, sorgu sayılamayan bir işlem için çıkarılan celp müzekkeresini de zamanaşımını kesen sebepler arasında saymak mümkün değildir.

Kanunda zamanaşımını kesen sebepler tek tek sayılmak suretiyle gösterilmiş bulunmasına göre bunların yorum yoluyla geliştirilmesi doğru olamaz.

Sonuç olarak; Olayımızda sanığın sorguya çekildiği tarihten temyiz incelenmesinin yapıldığı tarihe kadar TCK.nun 102/4. maddesinde yazılı beş seneden fazla zamanın geçtiği, bu arada 104. maddenin anladığı manada zamanaşımını kesen bir işlem yapılmadığı böylece asli zamanaşımının tahakkuk ettiği anlaşılmış olup, bu husus Yargıtay Ceza Genel kurulunun 3.10.1960 ve 6/25-28 sayılı; 25.9.1967 gün 3/146-216 sayılı 10.3.1969 gün ve 3/668-107 sayılı içtihatlarına uygun görülmüş bulunduğundan hükmün sair cihetler incelenmeksizin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine kamu davasının TCK.nun 102/4. maddesi uyarınca ortadan kaldırılmasına TCK.nun 110. maddesi gereğince ilginin müze örgütü yerinde bulunan suç konusu eserlerin istidadı hususunda ait olduğu hukuk mahkemesine müracaatla muhtariyetine 17.10.1981 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972