 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1980/7641
K: 1980/7659
T: 09.12.1980
DAVA : 4 seneden beri hizmet akdi ile müştekinin tuhafiye mağazasında çalışan ve anahtarların devamlı kendisinde olması sebebiyle malların kendisine teslim edilmesinden istifade ederek muhtelif zamanlarda toplam 460 bin lira değerinde tuhafiye mallarını müştekinin haberi olmadan götürüp satarak hizmet nedeniyle emniyeti suistimalden sanık İzzet hakkında yapılan duruşma sonunda; TCK.nun 510, 522, 80, 523/3 ve 647 sayılı kanunun 4-5. maddelerine tevfikan 14.000 lira ağır para cezasıyle mahkumiyetine dair Ödemiş Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 11.9.1980 tarihli hükmün temyizen tetkiki sanık vekilleri tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığı Yüksek Makamından onama isteyen 27.11.1980 tarihli tebliğname ile 1.12.1980 tarihinde daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dosya ve duruşma tutanakları münderecatına, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli delillere, gerekçeye ve takdire göre sanığın sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1 - Müştekinin toptan tuhafiye mağazasında işçi olarak çalışan sanığın kendisine sürekli olarak ve tüm sorumluluğu ona ait olmak şartı ile teslim edilmediği anlaşılan malları, peyderpey alıp götürerek başkalarına satmaktan ibaret eyleminin TCK.nun 491/3. maddesinde belirtilen hırsızlık suçunu teşkil ettiği gözetilmeden unsurları bulunmayan 510. maddeyle ceza tayini,
2 - Bono ile yapıln ödemenin iade sayılamayacağı düşünülmeden hakkında TCK.nun 523/1. maddesinin uygulanması,
3 - TCK.nun 522. maddesi uygulanırken sebep gösterilmeden ve takdire dayanıldığı da belirtilmeden cezadan sözü edilen maddede yazılı azami oranda arttırma yapılması,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş ve sanık İzzet vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkın saklı tutulmasına 9.12.1980 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.