 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1980/1798
K: 1980/2783
T: 10.04.1980
DAVA : Ayrı ayrı tarihlerde muhtelif kişileri borçlu göstererek üç adet sahte bono tanzim etmek suretiyle sahtekarlıktan sanık ve tutuklu Halil hakkında yapılan duruşma sonunda; suçları usulen sabit olduğundan TCK.nun 342/2, 59, 71. maddelerine tevfikan ve neticeden 9 sene 12 ay ağır hapsine dair Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.12.1979 tarihli hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki sanık tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığı Yüksek Makamından bozma isteyen 21.2.1980 tarihli tebliğname ile 3.3.1980 gününde daireye gönderilmekle gereği görüşüldü :
KARAR : Sanık Halil'in muhtelif tanzim ve vade tarihlerini muhtevi olarak muhayyel kişileri borçlu göstermek suretiyle düzenlediği 3 adet sahte emre muharrer senedi müdahil Yüksel'e satarak resmi evrakta sahtecilik suçunu işlediği olumlu delillere dayanılarak kabul edilmiş, savunması inandırıcı gerekçelerle reddolunmuş ve hakimler kurulunun bu yolda tecelli eden kanaat ve takidirinde bir isabetsizliğine rastlanılmamış olduğundan sanığın bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1 - Sahte olarak düzenlemiş suç konusu bonoların HUMK.nun 295. maddesinde belirtilen sahteliği ispat edilmedikçe muteber evraktan olmayıp aksi ispat edilinceye kadar muteber evraktan bulunduğu gözetilmeden sanık hakkında TCK.nun 342. maddesinin 1. fıkrası yerine 2. fıkrası uygulanarak fazla ceza tayini,
2 - Sanığın muayyen bir paranın alınması gayesinin istihdat ederek muhayyel kişiler adına düzenlediği 3 adet sahte bonoya muhtelif tanzim ve vade tarihlerini atıp tümünü birden aynı anda müdahile sattığı oluşa uygun olarak mahkemece de kabul edilmiş olmasına göre, hareketinin tek suç ettiği düşünülmeden her bir bononun ayrı birer sahtecilik suçunu oluşturduğundan bahisle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş ve sanık İbrahim'in temyiz itirazları ile tebliğnamedeki bozma düşüncesi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 10.4.1980 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.